Full text: Arndts von Arnesberg, Karl Ludwig: Lehrbuch der Pandekten

III. Buch. Von den Obligationen. 
§. 249. 250. 
402 
nach? nicht zurück, was er als Arrha oder als Theil seiner Vertrags 
verbindlichkeit geleistet hat", kann aber für das letzte die inzwischen ge 
zogenen Früchte der zurückzugebenden Sache zurückhalten?. Durch besondere 
Verabredung kann derselbe auch für den Schaden haftbar werden, der dem 
Gegner aus der Auflösung des Vertrags erwächst“. 
Uebrigens können ähnliche Nebenverabredungen, nur in entgegen 
gesetzter Richtung, als auch aufschiebende Bedingungen bei einem Vertrage 
vorkommen'; was im einzelnen Fall beabsichtigt sey, kann zweifelhaft 
seyn; es ist dies eine Frage der Willensauslegung. 
Anm. 1 Dieser Ausdruck kommt in den Quellen vor in Beziehung auf die Waare 
beim Kaufe („si res displicuerit“, nicht „si emtio displicuerit“), aber es wird in der 
That auch durch die Nebenverabredung in diesem Sinn die Auflösung des Geschäfts 
ganz in das Belieben des Käufers gestellt, und es ist kein Zweifel darüber, daß diese 
auch ausdrücklich von dem reinen Belieben eines Contrahenten abhängig gemacht werden 
kann. Vgl. übrigens §. 301. 
2 Ueber die Regel in not. o. p. sind die Meinungen verschieden, weil L. 8. und 
L. 1. citt. ausdrücklicher Verabredung des Verlustes der Arrha erwähnen, und L. 4. 
§. 1. cit. den Verlust des theilweise gezahlten Preises nur als möglich (vermöge beson 
derer Verabredung) voraussetze. Vgl. Glück's Comment. XVI. S. 289. fg. Aber da 
gegen L. 6. pr. cit. De lege commissoria interrogatus ita respondit: si per emto 
rem factum sit, quominus legi pareretur, et ea lege uti venditor velit, fundos 
inemtos fore, et id, quod arrhae vel alio nomine datum esset, apud venditorem 
remansurum. L. 4. §. 1. cit. Sed quod ait Neratius, habet rationem, ut inter 
dum fructus emtor lucretur, quum pretium, quod numeravit, perdidit. Igitur 
sententia Neratii tunc habet locum, quae est humana, quando emtor aliquam 
partem pretii dedit. Nicht hieher gehört L. 6. Cod. 4. 54. Cum te fundum tuum 
certae rei contemplatione inter vos habita, exiguo pretio in alium transtulisse 
commemores, poterit tibi ea res non esse fraudi: quando non impleta promissi 
fide dominii tui jus in suam causam reverti conveniat. Et ideo aditus compe 
tens iudex fundum . .. restitui tibi cum fructibus suis . . . perficiet: praesertim 
cum et adversa pars receptis nummis suis nullam passa videri possit iniuriam. 
Doch scheint dieses Rescript auch nicht, wie Sintenis §. 101. Anm. 31. annimmt, von 
der ausbedungenen Rückgängigkeit des Kaufs, sondern vielmehr von einem ob causam 
eingegangenen unvortheilhaften Verkaufe zu reden, welcher non impleta promissi fide, 
also causa non secuta, nach allgemeinen Grundsätzen (Dig. 12. 4.) rückgängig gemacht 
werden kann. Vgl. über einen verwandten Fall L. 5. §. 1. D. de act. emti. 19. 1. 
Savigny Obl. II. S. 264. 
2) Durch Verletzung. 
§. 250 
a) Durch Verschulden des Verpflichteten. Dolus und Culpa. 
Wenn sich der Schuldner durch absichtlich rechtswidriges Handeln 
° L. 6. pr. D. de lege commiss. cf. L. 8. eod. L. 1. Cod. de pact. int. emt. et vend. 4. 54 
» L. 4. §. 1. D. 1. c. a L. 4. §. 3. eod. 
§. 67. Anm. 2. cf. §. 4. J. de emt. vend. 3. 23. 
L. 20. pr. §. 1. D. de praescript. verb. 19. 5.
	        
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.

powered by Goobi viewer