602
PARS SPECIALIS. LIB. III. CAP.
Nor. 7.
6838)— L. 21. D. comm. divid. (X. 3.) (Ulp.)
ludicem in praediis dividundis quod omnibus
utilissimum est, vel quod malint litigatores se
qui convenit.
L. 6. §. 10. D. eod. Vid. 4967.
Nor. 8.
L. 6. §. 2. D. eod. Vid. 6830.
Nor. 9.
6839) — L. 13. D. eod. (Uip.) In iudicium
communi dividundo omnes res veniunt, nisi si
quid fuerit ex communi consensu exceptum no
minatim, ne veniat.
6840) — L. 14.pr. D. eod. (Paulus.) In hoc iu
dicium hoc venit, quod communi nomine actum
est aut agi debuit ab eo, qui scit, se socium ha
bere.
6841)—L.15. D. eod. (Paulus.) Si socius servi
communis nomine conventus et condemnatus sit.
aget communi dividundo et antequam praestet.
Nam et si noxali iudicio cum uno actum sit, sta
tim aget cum socio, ut ei pars tradatur, cautio
nibus interpositis, ut, si non dederit, reddat.
Nor. 10.
L. 8. §. 2. L. 10. pr. L. 20. D. eod. Vid. 6851.
5787.6832.
6842) — L. 23. D. eod. (Ulp.) Si convenerit
inter te et socium tuum, ut alternis annis fru
ctum perciperetis, et non patiatur te socius tui
anni fructum percipere, videndum, utrum ex
conducto sit actio, an vero communi dividundo?
Eadem quaestio est, et si socius, qui convene
ral, ut alternis annis frueretur, pecus immisit
et effecit, ut futuri anni fructus quos socium
percipere oportuit, corrumperentur. Et puto
magis communi dividundo iudicium, quam ex
conduste locum habere (quae enim locatio est,
quum merces non intercesserit ?), aut certe actio
nem incerti civilem reddendam.
6845) — L. 26. D. eod. (Alsen. Varus.) Com
munis servus, quum apud alterum esset, cru
fregit in opere. Quaerebatur: alter dominus quid
cum eo, penes quem fuisset, ageret ? Respondi :
si quid culpa illius magis, quam casu res com
munis damni cepisset, per arbitrum communi
dividundo posse recuperare.
L 28. D. eod. Vid. 2462.
Nor. 11.
L. 4. §. 5. D. eod. Vid. 6829.
6844) — L. 5. D. eod. (lulian.) Sed si res non
defenderetur, et ideo iussi sumus a Practore eas
aedes possidere, et ex hoc dominium earum nan
cisceremur, respondit Proculus, communi divi
dundo iudicio partem eius impensae me servatu
ruin esse.
6845) — L. 6. §. 3. D. eod. (Ulp.) Si quid
post acceptum communi dividundo iudicium fue
rit impensum, Nerva recte existimat, etiam hoc
venire
L. 8. §. 3. D. eod. Vid. 6831.
6846) — L. 8. §. 4. D. eod. (Paulus.) Item si
unus in solidum de peculio conventus et damna
tus sit, est cum socio communi dividundo actio,
il partem peculii consequatur.
..9. D. eod. (Afric.) Vid. 6835.
VII. TIT II. §. 423. 6838—0853.
Nor. 12.
L. 6. §. 2. D. eod. Vid. 6830.
6847) — L. 6. §. 7. D. eod. (Ulp.) Si damni
infecti in solidum pro aedibus caveris, Labeo
ait, communi dividundo iudicium tibi non esse,
quum necesse tibi non fuerit in solidum cavere.
sed sufficeret pro parte tua. Quae sententia vera
6848) — L. 40. D. de neg. gest. (III. 5.) (Pau
lus.) Si communes aedes tecuin habeam, et pro
tua parte damni infecti vicino cavero, dicen
dum est, quod praestitero, negotiorum gestorum
actione potius, quam communi dividundo iudi
cio posse me petere, quia potui partem meam
ita defendere, ut socii partem defendere non co
gerer.
Nor. 15.
L. 14. §. 1. D. comm. divid. Vid. 1676.
6840)— L. 29. pr. D. eod. (Paulus.) Si quis,
quum existimaret fundum communem sibi cum
Maevio esse, quem cum Titio communem habe
bat, impendisset, recte dicitur etiam communi
dividundo iudicium ei sufficere. Iloc enim est,
si sciam rem communem esse, ignorem autem
cuius socii; neque enim negotia socii gero, sed
propriam rem tueor, et magis ex re, in quam
impenditur, quam ex persona socii actio nasci
tur. Denique ea actione et pupillum teneri dici
mus, ut impendia restituat officio iudicis. Di
versa causa est eius, qui putat se in rem
propriam impendere, quum sit communis; huic
enim nec communi dividundo iudicium compe
tit, nec utile dandum est. Ille enim, qui scit rem
esse communem vel alienam, negotia eo animo
gerit, ut aliquem sibi obliget, licet in persona
labitur.
Nor. 14.
L. 6. §. 3. D. eod. Vid. 6845.
6850) -L. 49. D. de neg.gest. (III.5.) (Afric.)
Si rem, quam servus venditus surripuisset a me
venditore, emtor vendiderit, eaque in rerum
natura esse desierit, de pretio negotiorum ge
storuin actio mihi danda est, ut dari deberet, si
negotium, quod tuum esse existimares, quum
esset meum, gessisses, sicut ex contrario in me
tibi daretur, si, quum hereditatem, quae ad me
pertinet, tuam putares, res tuas proprias legatas
solvisses, quando quidem ea solutione liberarer.
Nor. 15.
51) - L. 6. §. 1. D. comm. dirid. (X. 3.)
Paulus.) Quare etsi fundum Tilius alienaverit.
licet hic communi dividundo iudicio locus non
sit, quia a communione discessum est, utilita
men locus est futurus, quod datur de praestatio
nibus , quoties res communis esse desiit.
6852) — L. 11. D. eod. (Gaius.) In summa
adinonendi sumus, quod, si post interitum rei
communis is, cui aliquid ex communione prae
stari oportet, eo nomine agere velit, communi
dividundo iudicium utile datur; veluti si actor
impensas aliquas in rem communem fecit, sive
socius eius solus aliquid ex ea re lucratus est,
velut operas servi mercedesve, hoc iudicio eo
rum omnium ratio habetur,
6853)- L. 6.pr. D. eod. (Ulp.) Si quis putans,
sibi cum Titio fundum communem esse, fructus