37 
tuitu communionis bonorum ratione ipsorum parentum 
remanet, sed cuilibet ipsius bona propriae dispolitioni 
relinquuntur. 
Plane aliud vero dicendum videtur, si et commu 
nio bonorum expresse inita fuerit, tunc enim vtut sublata 
vnione prolium ipsam quoque communionem bonorum 
auferri non auderem assirmare. 
§. 
33. 
de dissoiutione vnionis prolium 
Supersunt adhuc 
quaedam quaestiones diuersimode decisae, quarum prima 
haec est: 
An scilicet vnio prolium etiam dissoluatur, si ex 
matrimonio posteriori nulli liberi nati sunt, vel nati qui 
dem sed mortui? Plurimi ideo eam vtique dissolui con 
tendunt, ex ratione, quia finis vnionis prolium, scilicet 
parificatio liberorum priorum matrimoniorum cum illis 
ex posteriori nullo modo posset obtineri kk). 
Alii aliter sentiunt et distinguendum putant, an sci 
licet ab ytroque coniuge ex priori matrimonio liberi 
sint 
E 
kk) HOFACRER cit. loc. §. 614. AYRER cit. loc. §. 16. III. RVNDR 
Grundsätze des teutschen Privatrects § 677.