Ceterum Artalis Alagona Friderici regis auspicijs Claromõtanos agressus, eosdem Leontino capto, & Messanae Ioannae reginae praesidiarijs pulsis, ad pacem petendam adegit. Ita Siciliae rebus vtcumq; ad tranquillitatem compositis. Fridericus rex anno Aetatis vicesimo quarto regni autem vn decimo, Maria vnica silia herede scripta, Messanaemense Iulio hominem exuit.


    MARIA Friderici III. filia, patri sub Artali Alagonij tutela successit. rursumq́; factiones & bella inter Claromontios & Alagonios, quae viuo Friderico quieuerãt, recruduerunt. Raimundus Montecatinus, qui Claromontanae factionis erat, reginã Mariam absente Artali (quieam Ioãni Galeacio Virtutum Comiti) desponderat ex arce Catanensi raptam in Hispaniam trãsuexit: ibiq́ue eam Martino, Martini ducis Albimontis filio, & Ioannis Aragonum regis nepoti, collocauit.


    MARTINVS Martini Albimontis ducis filius, regnum Siciliae ex Mariae reginae coniugio adeptus: regnumque Claromontanis deletis, alijsq́; factiosis sublatis, pacauit. Mortua inde regina Maria coniuge VI. Kal. Iunij, anno a nato Christo millesimo & quadringentesimo; ipse, quia sine Iiberis obierat in regnum successit. Ceterum quum in Sardiniam insulã, patri suo, qui tum Aragoniae rex creatus erat rebellẽ, cum classe mouisset; insula iam perdomita, anno Aetatis tertio & tricesimo, regni autem vicesimo tertio, absque heredibus moritur.


    MARTINVS Aragonum rex, filio sine herede exstincto, quum regnum Siciliae hereditario iure ad ιpsum peruenisset: Siculorum suffragijs, rex Siciliae salutatus est. Hic cùm post decimum regni sui mẽsem, hominem exuisset: Siciliae tandem regnum quum biennium ob intestinos motus, sine rege fuisset, ad Ferdinandum cognomento Iustum, qui Aragonum rex electus erat, peruenit.


    FERDINANDVS Ioannis Castellae regis filius, cognomento Iustus, qui Aragonum rex post mortẽ Martini, multis cõpetitoribus superatis appellatus fuerat:


quia eius nepotem Capuae principatu donare abnuerat, ipsumq́ue intra Nuceriae moenia circumsederat, Ecclesiae hostis declaratus, & regno Neapolitano abdicatus est. Interea Ludouicus Hungariae rex absque virili sobole discessit, ipséque Carolus per legatos euocatus ad regnum accipiendum, apud Albam regalem regium diadema accepit. Interijtinde insidijs Elizabethae reginae Ludouici regis viduae, quae Mariam filiam ab eo regno spoliatam indignabatur.

Obijt III. Kal. Martij quum ãnos quatuor, menses octo, & dies viginti sex regnasset, Ladissao, Ioannáque liberis superstitibus, quos Neapoli apud Margaretã matrem reliquerat.


    LADISLAVS Caroli III. filius, adnitente. Bonifacio IX. Pontifice Max. Caietae regium diadema impubes adhuc accepit. Eiusdem quoque Pontificis auxilijs adiutus, Ludouicum Andegauensem, qui maximam regni partem, post Caroli III. regis mortem occupauerat, expulit, regnumq́ue recepit. Iámque regno Neapolis

potitus, ab Hungariae principibus, popu lisq́ue euocatus: Iaderam vrbem cepit, allatóque nuncio Neapolitanos res nouàs moliri, Iadera Venetis vendita in regnum redijt, inq́ue defectionis auctores praecipuè autem Sanseuerinates regulos seueriter animaduertit. Vrbem Romam ter, semel ab ipsis Romanis contra Innocentium VII. Pontificẽ Maximum accitus, bis proprijs auspicijs occupauit, & magistratus pro suo arbitrio dedit & ademit. Ex Marsis agróque Piceno & Latio multa occupauit: ob quae ab Alexandro v. Pontifice Max. vt

Ecclesiae hostis regno priuatus, & Ludouicus Andium dux rex in eius locum creatus est. obijt Neapoli VIII. Idus Augusti anno regnisui XXVIII. mêse v. & diebus XI.


    IOANNA II. Ladislai regis soror, vidua Guilielmi ducis Austriae, fratri absq; liberis mortuo in regnũ successit. Cumq́; cuidã Pandulfello elegantis formae viro, vsq; ad infamiã nimis indulgeret, hortatu principum, Iacobo Marchiae comitiea cõdicione nupsit, vt principatu Tarẽtino cõtentus, regni titulo abstineret. Is tamen