10.
11.
ORNATISSIMO VIRO HVBERTO
GOLTZIO ANTIQVARIO ET HISTORICO
CELEBERRIMO SOCERO SVO,
HIERONYMVS STADIVS IOANNIS F.P.N.
ANTVERPIANVS S.D.
QVVM
natalituo, III. Kal. Nouembris annum quadragesimum nonum, quem inter satales, quod ex septẽ septenarijs cõpositus sit, ab antiquitate relatũ meminerã, prosperè & seliciter cõuersum, tibi Socer carissime cõgratulatus essem; imino inquis, quin potius gratulabere mihi, quod tam impeditis & perplexis lucub rationibus extremam manũ imposuerim? adparebit enim hoc eodem sere tempore in qua condenda indesesso labore, assidua cura perpetuis vigilijsinsudaui, Historia vrbium & populorum Siciliae & Magnae Graeciae in duas partes distributa & ex numismatibus & antiquorum monumentis restituta. tuum nunc est carissime gener votis mecum concipere, &
DEVM OPT. MAX
. deprecari vtnos voti reos saciat, quo vitam tantisper prorogare dignetur, quod reliquos tres de Graecia, Insulisq́ue Graeciae, itidem de Asia & AEgypto libros antiquitatum studiosis communicauero. Macte ista virtute tua socer optime, quẽ conscius sum, nullũ sibi otium concedere, quo aliquid ad communem hominum sructum conseras; ita vt haeceadem aliquando in lucem & oculos omniũ magna cum lectoris voluptate & vtilitate proserre posses, nullo studio desatigari, nullo labore deterreri neq; srangi, nocte dieq́; assiduum in opere esse; neq; parem tot lucubrationibus mortalium quemquam mihi persuaderi potuisset, nisi exẽplo mihi tuo id testatissimum esset. nam nullã tibi aliam rem cordi esse, nullam voluptatẽ te capere maiorẽ, quàm in litterarũ istarum propagatione, argumento sit, quod post excessum honestissimae matronae Elizabethae Hulstiae cõiugis tuae, quae septem tibi proles sibi superstites enixa erat, etiamsi amicorũ tuorum cõmendatione tibi per hoc biennium variae & non negligẽdae assinitatis nouae occasiones oblatae sint, tu tamen caelibatum te coniugio potiorẽ habere semper respõderis, quod ille minus quàm matrimonij vinculũ impedimenti ad tuarum lucubrationũ promotionẽ conferret. Equidem quum istas conciperem, Maria filia tua, quã mihi coniugem dedisti superueniens, percunctata ecquid agerem? vt intellexit me de tuis lucubrationibus & indesesso labore testimonium conscribere subiecit, immo inquit non semel exhorresco, quũ in Flandria armorum furijs tumultuari intelligo: verita (quod omen Deus auertat) ne si quid violenti Brugis ab hoste impẽderet, Archimedis Syracusani in patre exemplum, quem miles incautũ, & in puluerelineas ducentẽ oppressit, repeteretur. Nihil etiam vsqueadeo carissime socer, vt tuam assinitatem ambirẽ commouit, at que vitae tuae integritas & probitas, cõsuetudo, qua vteris sruerisq́ue honestissimorum & doctissimorum virorum; tum selix educatio prolium tuarum, quae vt a paren te suo non degenerant, ita & tuo exemplo, quia bonus dux bonum reddit comitem ad virtutem & diligentiam inuitantur. Quidquid Marcello primogenito tuo otij ab Apotheca; Aurelio ab ossicina libraria superest, hoc totum tribuunt transcribendis exemplaribus & praelo praeparandis; Scipio in imitanda numismatum delineatione, Iulius in scalptura ex plenda occupatur: vt Sabina & Catalina in colligẽdis iam impres sis paginis & conserendis. magno argumento te tuos non tantùm sibi, sed & reιpublicae educasse & ad studio rum publicorum vtilitatem procurandam selici & prospera imitatione, honestissima & egregia voluntate tua excitare. Bene vale Carissime socer & de republica licteraria vti hactenus bene mereri perge. Brugis Flandrorum Pridie Kal. Nouembris Anno M.D. LXXV.
