fectus, Ariadenus Ahenobarbus cũ classe cẽtũ quin quaginta triremiũ, ad ferẽdas FrãcìAe iegi suppetias (nam foedus tum inter Turcã & Francorũ regẽ initum erat) venit: superatóq; Messanae freto, Rhegium ciuium metu desertum diripit & incendit. & deinde arce quoq; per deditionem potitus, versus Massiliã cursum flectit, & in itinere Nicaeã Massiliensium olimcoloniam, excepta arce, occupat & depopulatur. Inde de regis Frãciaeiniqua societate cõquestus, versus ortum vela faciens Neapolitanã oram Ischiã ‘q; insulam direptionibus vexat: Liparam vrbem fortiter à ciuibus propugnatam, decimo die cum Liparẽsium grauissima clade expugnat. Capta sunt decem hominum millia. Lipara direpta est & flammis consumta. Culpam tantae cladis Petrus Toletanus Prorex Neapolitanus sustinet, quòd nõ satis maturè Liparensibus praesidium misislet. Caesar Liparam paullòpost instaurare iussit nouósque eòdem ex Hispanis colonos deduci. Ahenobarbus direpta Lipara, in Siciliam vela facit, Mylásque &

Pactas varijs cladibus afflixit. Posthaec Messanae ex Turcicae classis, quae circa fretum in ancoris stabat, metu tumultuatum est, & vrbs praesidio, propugnaculis & cõmeatu firmata. ceterum quũ Senes Turcicae classis praefectus obseruasset tantũ ad obsidionẽ ferendam apparatum, & praesidij ad propugnationem ferendam promtitudinem, subductis velis per fretum Mamertinum superato Leucopetra promontorio cursum in Cephalleniam flexit. Messanae adhuc patrum plebisq́ue discordia vigebat; sed publicus metus eam contentionem remisit, conuenitq́ue ea condicione inter eos vt publica decreta & acta nullam vim legis haberẽt, nisia Seuiratu Iuratorum signarentur. Successit deinde GonzagAe in proregia dignitate, Ioannes Vega, qui Caesaris nomine apud Pontificem Maximum legatione fungebatur. Neapolitani contra Petri Toletani Proregis imperium grauissimos motus excitarunt, quod opinionum Quaesitoris magistratum (inquisitionis vulgò vocant) ιducere in regnum inuitis proceribus

tentasset: eáque seditio non sine grauissima vrbis Neapolitanae calamitate, tandem finem habuit. Sub idem ferè tempus Caesar Maximilianũ Ferdinandi fratris primogenitum, data ei in matrimonium Maria filia generum delegit, eundemque Hispaniae regnis proregia dignitate praefecit, vt absente Philippo (eum enim ad se in Belgium

euocabat)nihil ibi nouaretur. euocauerat autem eo consilio filium Caesar vt se viuo & praesente Belgicae prouincijs inauguraretur: Principiq́ue suo ciues, proceresq́ue fidem ipsius auspicijs darent & acciperent. eum namque prudentissimus imperator earum prouinciarum, in quibus editus & educatus erat genium esse facilè obseruabat: vt principis sui praesentis maiestatem colerent & reuererentur absentis taedio marcescerent. Messanenses ne & ipsi in publica omnium aggratulatione inofficiosi haberentur,

principi felicem & auspicatum in Italia aduentum Mediolani XIII. M. Ducatorum munere boni pròsperiq́ue ominis gratia congratulati sunt. Latèinterea longéque circum omnia Italiae litora, quae in mediterraneum siue Tyrrhenum mare imminent, Dragutus praedatoriam classem raptabat: ipsámque adeò Genuensium oram

multis cladibus vexarat: inde in Africam vela faciens Monasterium (ita enim nonnulli vrbem quam Sarracenico vocabulo Mahdian vocant antiquitùs nominatam pro diderunt) Solymanni auspicijs eo consilio occupat, vt inde frequentiexcursione Siciliam vicinásque & cir compositas Italiae insulas infestaret. Ceterum Carolus imperator tot vnius piratae iniurijs vexatus, VegAe Siciliae Proregi; & Auriae classis pAefecto imperium dedit, vt Dragutum qua possent vi & apparatu de maris commercio exturbarent.

Prorex itaque & Auria in Afsicam Caesaris auspicijs traijciunt; Monasterium primo impetu capiunt & diripiunt: A phrodisium opidum (quod nunc Africa vocatur)magno cum militum labore expugnant, Barbarisq; eiectis nostrorũ praesidio muniunt. In ea expeditionein qua multi fortissimiq́ue viri desiderati sune; obijt quoque Muleasses Tuneti rex, quem Carolus Augustus(vt meminimus) ante
g 2