regi desponsa est, nuptiae Messanae celebratae sunt; & Fridericus, quum eousque itinera ab hostibus & perduellibus obsessa liberum ipsi commeatum interclusissẽt, Panormum profectus & regio more diademate redimitur, & Antonia eius vxor, faùstis acclamationibus, regina salutatur. Fridericus inde cum regina Messanam, vna triremi vectus, scelere Henrici Rufi excluditur; nec hoc temerario eius ausui satisfecit; regem qui se Rhegium cum triremi subduxerat, noctu insequitur, eumq́; in potestatem redigere conatus, frustratur triremis namque remigum magno nixuimpulsa, regem

incolumem eripuit. ceterum regina ex pauore & consternatione animι in febrim

incidit cuius vehementia septimo inde die exspirauit. Atq; quum Fridericus tertiam sibi vxorem, Bernabonis Mediolanensium reguli filiam despondisset, ante nuptiarum diem Messanae anno regni sui vndecimo, Aetatis XXIIII. mẽse Iulio è viuis excessit. moriens Artalio Alagonio Mariam filiam (vt ante eius mater testamento fecerat)

cum proregia Siciliae dignitate commendauit. post eius mortem quae ipso viuo sopita erant odia inter Alagonios & Clarimontios liberiùs recruduêre. Raimundus Moncatinus Clarimontanae factionis, noctu Catanam profectus (aberat namque

Messanae ad vrbis eius statum componendum Artalis) arcemque furtim ingreslus, Mariam nihil tale suspi cantem rapuit, & ad arcem Augustae transtulit. Artalis eιus facinoris nuncio consternatus, cum delectorum militum agmine Augustam, praesidiũ oppugnaturus, & Mariam liberaturus properat, & signiferos gregariosq́; ad celeritatem vrget. Sed Raimundus non ausus eius impetum exspectare, Mariam, triremi ad id à Manfrido Clarimontio Panormo missa exceptam, in Alicatae arcem, inde in Cateloniam transuehit, & ad Barcinonam exponit: eámque Martino, Martini ducis Albimontis

filio & Ioannis Aragonum regis nepoti collocat, qui Siciliae Rex in nuptijs

fausta acclamatione salutatus est. Obijteo tempore Manfridus Clarimontius, cuius filius Andreas Panormi vrbis praefecturam occupauit. Inter haec Martinus pater,

cum filio Martino & Maria nuru in Siciliam vela facientes, Drepani benignè excepti & regũ aggratulatione salutati; à Panormo per Andream exclusi sunt. Enimuero Andreas paullòpost in potestatem redactus, & securi percussus, eius persidiae poenas luit, atque in eo gens Clarimontia, quae tot factionibus Siciliae viscera, tot cladibus rempublicam ob vnius foeminae contumeliam (vt suo loco exposuimus) lacerauerat, defecit. Vigintimilij, & Montecatini in regum gratiam recepti sunt. Panormum inde ingressi Martinus pater & filius, & Maria nurus reges salutantur, & filius eius cum Maria nuru regni auspicijs inaugurantur. communibusq́ue consilijs & opibus insulam intest inis bellis & seditionibus male multatam & cõuulsam pace componũt.

Artalius qui Catanam armis sibi vendicaturus metuebatur, vrbe cessit & in Acin se suasq́ue fortunas transtulit. Dum haec in Sicilia geruntur. Ioannes Aragonum rex fato functus est, Iolanta vnica filia superstite; Ioanni Martinus frater Albimontis dux

ex patris testamento & procerum suffragijs. in regnum Aragoniae surrogatur. Auctores habeo, qui Martino filium nomine Fridericum ex Maria natum scribant; atque eum dum sextum Aetatis suae annum ageret cum Aequalibus hastiludio concurrentem, cuspide circa frontem confixum, statim exspirasse; matrem prae animi dolore deinceps

contabuisse morboq́ue VI. Kal. Iunij consumtam & Martinum defuncta Maria, vxorem

Blancam Nauarrae iegis filiam duxisse. Inde quum pater eιus Aragoniae rex, qui Ioanni fratri praemortuo in rus regni successerat, inauguratus esset, & Sardinia eius imperium abnueret, Martinus eius filius, Siciliae rex in Sardiniam cum clasle & copijs

profectus insulam armis in potestatem redegit; mox laboribus caelieius inclemẽtia, fatigatus, paucis post eam victoriam diebus extinctus est. Prodidêre quidam eius mortem adhuc immaturam, annumenim agebat tertium vltra tricesimum magnũ vbiq; luctum mouisse: obseruatũ quoq; ipsum infelici omine, (si quid omina praesagij