de eius vrbis origine aut vocabuli Hydruntis ratione apud probatos au ctores obseruare potui. Sunt qui tradant fluuij quoque & montis nomen esse Hydruntem, cui vrbs ipsa imminebat. Iapygium promontorium

extremum in agro Salentino erat; in quo Leuca vrbs; & ab ea passuum ferè viginti millibus Hydruntem distare Strabo tradit: circa Leucam fontem fuisse setidissimi halitus. Fabulis proditum est, reliquos Gigantes e vicina Campaniae Phleg a, quum Hercules pulsos exagitaret, ad ea fugitasse loca; contractosq́ue subijsse terram, & ex eorundem cruore talem effluxionem retinere fontem. Vocatos autem fuisse Leutetinos: eamq́ue ob rem & litus illud Leuterinum fuisse appellatum.

Hydruntinorum vnum tantum ad manus nost as (quod exhibemus) numisma peruenit. quod aduersa parte Neptuni saciem; auersa eiusdem tridentem, circumpositis Delphinis exhibet. Aliud de Hydrunto nihil apud priscos scriptores exstare meminimus; quod de iure eius aliquam mentionem faciat, vnde quia neque Coloniam neque municipium aut forum aut praefecturam fuisse constat: verisimile est inter faederatas Populo R o. ciuitates esse recensendum. Et quantum ex ijs quae supersunt monumentis colligi potest, quia in Messapijs Hydruntum erat; ijdemq́ue vnà cum Sallentinis in populi R o. potestatem venerint, suspicor & Hydruntum in faedus a populo R o. acceptum.

Obseruo Plinium scribere ab Hydrunte in Graeciam breuissimum esse transitum; & Orico Epiri opido passuum quinquaginta mill. traiectu oppositam. quam quam alij Apolloniae quae Macedoniae attribuitur obiectam scribant. Hydruntis longitudinem Ptolemaeus XLIII. partium numerat: latitudinem XXXIX. Ab Hydrunte verò, secundùm maris Hadriatici oram quinquaginta pass. M. distabat, de quo iam scripturi sumus Brundisium; interq́ue eam & Hydruntum Luspia ad mare, & paul lò interius Aletium erat.

   

BRVNDISIVM vrbem portus commoditate celebratam, conditã fuisse ab Crecensibus traditur, ijs nempe qui capta ab Theseo Cnos so patria huc appulsi, sedes fιxerint. A Etoli post bellum Troianum, cum duce Diomede tempestate ad litus Brundisium adacti; vrbem eiectis vetustis cultoribus occuparunt: A Etolos inde rursum Apuli expulerunt. Sed pulsi patria A Etoli, quum per legatos Apollinis oraculum consuluissent responsum acceperunt, locum quem reperissent, perpetuò possessuros. Hoc oraculo confιrmati, restirtui sibiab Apulis vrbem sub belli comminatione postularunt. Sed vbi Apulis oraculum innotuit,