cum Romanis proelium fuit; statimq́ue desperatis rebus, sexto postquam venerat anno Italia discessit. Relictus a Pyrrho cum praesidio Tarenti Milo, quum offensam ciuium contraxisset, illi duce Nicone creato eum in arce obsederunt. Ille quum fortiter refisterer, & fudisset aliquoties obsessores, Tarẽtini desperata per se victoria, pars Romanum, alij Carthaginiensem in auxilium euocarunt. Milo quum mari a Poenis, terra a Romanis grauiter premeretur; desperatis rebus Romanis se

dedidit. hoc modo Tarentum in potestarem Romanorum deuenit. Tarentinis inde aliquamdiu otium fuit, sub tutela Romanorum acquiescentibus: donec bello Punico secundo, quo Italia a Poenis duce Hannibale foedè lacerata & vastata est; reliεta Romanorum societate ad Poenos

defecerunt. Dimissienim ab Hannibale quinque nobiles Tarentini, partim ad Thrasimenum, partim ad Cannas capti, memores beneficiorum, maximam iuuentutis Tarentinae partiem ab Romana societate ad Poenos auerterant. Adhaec & alius casus reliquorum Tarentinorum animos in Romanos concitauit: ac rursus occasio res nouare volen tibus praebita. Obsides enim Tarentini qui Romae in atrio libertatis adseruabantur, instigante Philea Tarentino, qui Romae per speciem obeundae legationis versabatur, corruptisq́ue per eundem duobus e custodibus duce ac comite itineris eodem Philea, profugerant. Hi Taracinae e fuga Romam retracti, prius spectante atque opprobante populo virgis caesi, postea e saxo deiecti sunt. Huius atrocitas paenae Tarentinos tum publicè tum priuatim, vt quisque interemtos affinitate aut ami citia contingebat in Romanos irritauit. Ex ijs tredecim Tarentini nobiles coniurarunt, quorum principes Nico & Philomenes erant. Hi priusquam maiora tentarent; colloqui cum Hannibale statuunt; noεctu speciem venationis vrbe egressi. & quum haud longè a Poenorum castris abessent, ceteri se in sylua iuxta viam occuluerunt; Nico & Philomenes ad stationes vsque progressi captiq́ue, vltro id petentes ad Hannibalem deducuntur. cui cum caussam itineris sui aperuissent; collaudati oneratiq́ue promissis ac dimissi, iubentur vt in vrbem reuersi, apud ciues suos simularent, praedandi se caussa vrbe egressos: & quò fidem facerent, pecora Carthaginiensium pastum dimissa, in vrbem agerent, permissum. Conspecta a Tarentinis iuuenum praeda, quum idem iterum & saepius auderent, minus admirationi fuit. Rursus inde conuento Hannibale Nico & Philomenes pacti sunt, Tarentinos liberos, leges, suaq́ue omnia habituros; neque vllum vectigal Poeno pensuros; aut inuitos aliquod praesidium recepturos: romanum praesidium in Carthaginiensium potestate fore. Vbi haec inter illos conuenerunt; tunc verò Philomenes per speciem venationis & praedationis consuetudinem noctu,
P p