misére; Romano Samnitíque denuntiantes, bellum omitterent; per vtros stetisset, quò minusab armis abscederetur, in eos sese pro alteris pugnaturos. Ea legatione Papirius audita, perinde ac dictis illo-rum motus, deliberaturum se cum collega simulat: accitoq́ue eo atque omnibus ad proelium praeparatis, signa extra vallum esserri iussit, legatis interim Tarentinorum occursantibus ac responsum flagitantibus, Auctoribus inquit, vt videt is dijs ad rem gerendam proficissimur: nec alio responso eos dignatus est hae c altera Tarentinis in Romanos irarum caussa. Ceterum quieuére aliquamdiu, donec anno abvrbe condita CDLXXII.in bellum manifestum prorupére, cuius origo hae c suit. Imminet portui ad prospectum maris positum vrbis theatrum: ibi fortè lu dos spectabant Tarentini, quum classis Romana litus legens ab illis conspicitur. Tarentini itáque relictis spectaculis, conscensisq́ue nauibus classem inuadunt ac capiunt. Extemplò legati Roma ad res repetendas missi: quos cum Tarentini iniurijs affectos violare non dubitassent, bellum ex ortum quod per sexennium mutuis magnisq́ue cladibus gestum est. Tarentini Pyrrhum Epeιri regem, quem ιpsi prius in bello aduersus Corcyreos adiuuerant in auxilium exciuére. Is tanta vsus ce leritate in Italiam peruenit, vt famam etiam de se praeuerteret: manúmque prius cum Romanis conferret quàm venisse putaretur. Primum Pyrrho cum Romanis proelium fuit, ad Heracleam Tarentinorum Coloniam, inter Sirim Acirimq́ue amnes: vbi victor iam paenè Romanus insueta Elephantinorum specie territis equis virisq́ue superatur. Post

. hanc pugnam Pyrrhus auctus auxiliaribus Samnitum Lucanorúmque copijs, vsque ad trecentesimum a Roma stadium progressus, omnia incendio ruinisq́ue impleuit. Quumq́ue misso Romam Cynea oratore legato, pacis conditiones ofserret: nec eas Senatus admitteret, desperãs condicionibus rem com poni posse, ad belli cogitationem animum con uertit: congressusq́ue ad Asculum in Apulia cum C. Fabricio Q. AE-milioq́ue Consulibus post ambiguam diu vtriúsque partis fortunam, tandem superatur. A qua pugna Pyrrhus accersentibus Syracusanis in Siciliam transgressus, varia fortuna per biennium ferèintegrum cum Carthaginiensibus de Siciliae possessione dimicauit. Romani interim occasione eius absentiae vsi, Lucanos, Tarentinos, & Bruttios maxima pugna superarunt: multisq́ue tum Lucanorum tum Bruttiorum vrbibus quà vi quà deditione potiti sunt. Id vbi Pyrrhus intellexit, in Italiam reuertitur: signáque cum Romanis in Lucania sub campis Aurusinis contulit: productisq́ue in primam aciem elephantis, vnus ex his pul lus graui ictu teli saucius vnà cum matre auersus, ac incurrens, ordines turbauit; & certam Romano viεtoriam dedit. Vltimum hoc Pyrrhi