hactenus de ijs scribendi opportunitas sese obtulerit, operaeprecium me facturum nec minus gratũ studio so Lectori fore arbitratus sum, si sitũ, colonos & nomina Megarae vrbis paucis exposuerimus: vt Selinontios suis maioribus restituamus. Octauo itaque anno postquam Archias Siculorum gente eiecta Syracusas obtinuerat, quum Lamis è Megara Graeciae coloniam Megarensium in Siciliam deducturus appulisset, iuxta Pantagiam flumen, quod haud procul infra Taurum promontorium

in mare Ionium se exonerat, Protilium oppidum condidit. qui quum postea vnà cum Chalcidensibus Leontinorum Rempublicam administraret, a Leõtinis expulsus, Tapsum peninsulam media

ferè inter Leontinos & Syracusanos ora tenui ceruice in mare protẽsam occupauit:& eiusdem nominis oppidum in ea condidit. Lami defuncto

Megarenses ab Hyblone Siculorum rege in Hyblam haud procul inde distantem, & mari imminentem recepti, vrbem de patriae suae nomine Megaram dici voluerũt; quanquam vsus postea obtinuit, vt Hyblae nomen inualesceret, Megarae obscurius esset. Ea itaque vrbs a Siculis conditoribus Hybla, a colonis Megarensibus, Megara dicta, postea confuso ex vtrisq́ue nomine ciues Hyblaei Megarenses cognominari coeperunt. est & illud vt confusionem vitemus obseruandum, tres in Sicilia fuisse Hyblas a scriptoribus celebratas, situ, & nomine distinctas. Maiorem



Hyblam in agro Catanensi cognomento Telliam haud procul a Centoripe vrbe iuxta A Etnam montem collocant: eiusq́ue ciues sine alia adiectione & simpliciter Hyblaeos vocant. Minorem verò Hyblam cognomine Neram in agro Gelensi reponunt. & Hippocratem Gelae Tyrannum ibidem in praelio a Siculis interfectum scribunt: Hyblae verò mediae quae ad mare Ionium sita erat, ciues triplici nomine a priscis cognominatos obseruo. aut enim Hyblaeos ab Hyblone conditore fimpliciter: aut compositè ob causam iam a nobis explicatã Hyblaeos Me

garẽses; aut a Galeote A pollinis filio Galeotas fuisse vocatos, Huius Hyblae ager quia Thymi & Salicti floribus abũdabat ad quos apes auidissimè

conuolant, a mellis praestantia laudatur. Haec quoque Hybla (vitióne scribentis pro Galeotis, an qua de caussa incertũ) Geratis cognomento apud Pausaniam vocatur: adhaec Hyblaeam deam eìusq́; fanum apud Hyblaeos, summa in veneratione fuisse apud eundem traditur; Memoratur apud Hyblaeos & Galeotarum sacerdotum Appollinis collegium; quod Galeoten Apollinis filium pro numine tutelari colebat; & somniorum ostentorumq́ue interpretatione, augurali quoq; arte & aruspicina praecellebat: quos Dionysius Syracusarum tyrannus de futuris euẽtibus consulere solebat. Ceterùm Hybla, siue promiscuo nomine Megara, postquam a Megarensibus habitata in magnam ciuium frequentiam
P