Full text: Erizzo, Sebastiano: DISCORSO DI M. SEBASTIANO ERIZZO. Sopra le Medaglie de gli Antichi.

928.

quoq; constitutum. Sacrificantque adhuc eis non animatum aliquid (neq; enim pium est cruentare lapides) sed pultes & liba, atq; alias quasdam fructuum primitias. &c. Di questo Dio fa ancora mentione Ouidio ne'Fasti.
Termine, siue lapis, siue es defossus in agris
Stipes, ab antiquis tu quoque nomen habes. &c.


    Trouansi fino à i giorni nostri di questi sassi antichi, ouero Termini grandi, iquali si veggono di marmo con la testa di Gioue. Ond'è, che i Greci chiamano Gioue Horio, cioe Terminale, & quello per tale adorarono. Del medesimo Dio Termino fà ancora Tibullo mentione in questi versi.
Nam veneror, seu stipes habet desertus in agris,
Seu vetus in triuio slorida serta lapis.


    Li sacrificij Terminali di questo Dio, si faceuano nel mese di Febraro. Dice Festo, che gli antichi faceuano sacrifici al Dio Termino, per che pensauano i confini de'Campi essere sotto la sua tutela. Ma fù veramente questo Dio un sasso; onde i Termini de' campi publici e priuati furono tali, benche dapoi ne' tempi che succedettero, i Tronchi, egli Arbori ancora fossero posti per Termini. si come vediamo da i sopradetti Poeti. Ora non sia fuori di proposito in questo luogo di spiegare le parole di Gregorio Geraldo nella sua istoria de i Dei, de i sacrifici, che si faceuano da gli antichi al Dio Termino, ilquale scriue cosi. Terminuns pluribus in primo Syntagmate scripsi, & quamquam ibi de sacris, quae antiquitus illi inferebantur, pleraq; retuli, quae tamen tunc praeterijsse videri poßum, hic ascribam. Ara Deo Termino statuebatur à dominis vtrinque, lignaq; concisa foco imponebantur, & canistro fruges igni inspergebantur, tum demum puella fauos mellis porrigebat: alij & vina; itaq; holocaustoma fiebat. Obseruatum est, Numam Regem statuiße, ne ex re animata res sacra Termino fieret: id quod pluribus Plut. scribit, & ante eum Dionys. Alicar. Ouidius tamen illi agnam & porcam in secundo Fast. immolari prodidit. item Horatius, cum cecinit.

Vel agna festis cęsa Termina alibus.

Vbi Acron: Terminaliorum inquit diem institutum, vt per epularum festiuitatem eęsis agnis fines seruari faceret. Plura de Terminalibus Festus, & Macrobius. Aliud ab his Termini sacrificium, Aur. Prudentius Poeta contra Symmachum attulit. ita enim canit:

Et lapis illic

Si stetit antiquus, quem cingere sueuerat error
Fasceolis, vel gallinae pulmone rogare,
Frangitur, & nullis violatur Terminus extis.

    Questa gente Titia fù plebeia, Della quale cosi scriue Fuluio Ursino. Titiane gentem plebeiam fuisse, vel ex hoc maxime constat, que multi ex ea Tribuni plebis extiterant, à quib. latę sunt leges, quae de vectigali agrorum, de lusu, de Triũuiratu Quinquennali, de donis & munerib. inscriptę sub Titiae gentis nomine circunferuntur. Onde poco dopo, parlando di questo Q. Titio, dice, che non consta per testimonio de gli scrittori, chi fosse il sudetto Q Titio, & à che tẽpo uiueße.
S 3 LA

Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.

powered by Goobi viewer