LICINIVS in Dacia natus, mortuo Seuero, consors Imperij factus est à Maximiano Galerio, anno mundi 4270. à Christo nato 308. ídque ob virtutem rei militaris. Prius Illyriis, post Orienti praefuit: parentes habuit agricolas, ipse rusticus & barbarus rusticis & agrariis aequus, at crudelis etiam in Galerij liberos. literarum hostis fuit in fensissimus, quas venenum ac pestem appellabat: quippe qui harum rudis ac expers adeò esset, vt ne nomen quidem suum decretis subscribere posset. Christianis aduersabatur, nec destitit, saepius rogatus ab Constantino: quare Constantinus contra illum vires Gallicanas & Italicas iure expertus est. primis congressibus in Pannonia victus, concessit in Macedoniam Licinius: vbi vires reparantem, Constãtinus iterum adoritur, fugat in Asiam. Tandem naualibus & terrestribus praeliis victus, mittitur Thessalonicen, vt priuatus cum vxore degat. Sed cum rebelles adhuc animos homo ille vecors retineret, interfici iubetur. vixit an. 60. imperauit 14. Constantino imperante. laudatur quòd aulicorum insolentiam mirè compescuerit, tineas soricésque palatinos eos appellans. Pomp. Laet.
    CONSTANTIA , vxor fuit Licinij, ac soror Constantini, quae (vt fertur) fratrem adiit, pro Imperio mariti rogauit, deinde pro titulo tantùm, nec impetrauit: tandem pro salute rogans, impetrauit. Vide Pom. Laet. haec Licinium iuniorem peperit, quem Constantinus Magnus Caesarem creauit.