11.
12.
GVLIELMVS ROVILLIVS LECTORI
.
QVEMADMODVM
in
M
egalensibus sub versatilium scenarũ vmbraculis, praeter caetera ludorum ornamenta, variae diuersarũ personarum formae quondam visae sunt spectabiles: sic in hoc orbe terrarũ, amplißimo sub coelorum velis theatro, nihil dignius cõspici potest, quàm humana facies, in qua
(
etiam ex
D
aemonum confeßione
)
admirandum, & venerabile
D
eispectrum inest: virtutúmque omnium signa in spatio tam angusto, sed augusto, clarè relucent.
D
e cuius etiam eximia, & excelsa dignitate, sic cecinit
O
uidius:
P
ronaque cùm spectent animalia caetera terram:
O
s homini sublime dedit, coelúmque videre:
I
ußit & erectos ad sydera tollere vultus.
Q
uamobrem veteresilli, de propaganda immortali
N
obilium personarum, & suaipsorum gloria solliciti: valdéque prudẽter antiquita tis memoriam conseruantes, & doctrinae posteritatis prouidentes: vi rorum, & foeminarum illustrium formas, non modòliteris, ac hypographis, tanquam certis quibusdam lineamentis depinxerunt: quinetiam eas adseruari cur arunt in posteritatem, idolis, tabulis, signis, statis, scalptis, exaratis, conflatis, & percußis.
A
c praecipuè speciosißimam & nobilißimam hominis partem
(
quam
N
atura maximè conspicuam, & semper apertamesse voluit
)
nimirum faciem, in metallicis numismatum orbiculis, parmulísq; aereis, argenteis, & aureis signarunt, & expresserunt.
I
dq́; duabus potißimum rationibus.
P
rimùm quòd numismata sint literis magis dur abilia: cùm propter suant ex solido metallo naturam, tùm propter diligentẽ eorum in reconditis thesauris asseruationem.
D
einde quòd
(
iuxta
R
egis
C
andaulis apud
H
erodotum sententiam
)
certiores sint homini quàm aures, oculi.
N
am
(
vt ait
H
oratius
)
S
egniùs irritant animos demissa per aurem,