De Focis Veterum. 
107 
occlusis, vaporandis suffecit. Ad os fornicis edulia para¬ 
bant. Quaquaversum in muro vasa & ollae collocatae sunt, 
aquis ferventibus repletae, quae dapes calidas servarent. 
Commodum sine sumtu maximum! nullo periculo, nullis 
sordibus, non fumo turbatum; mille incommodis solutum, 
quae reliqua focorum genera comitantur. Non illic fumariolis, 
ignitabulis, vel thermocliniis, tot malorum causis, opus fuit: 
non variis instrumentis ad frigus domandum, & fovenda ca 
lore corpora. Sed in singulis cameris per omne spatium aequa¬ 
lis tepor & mollissimus aer se diffudit. Canales plus minus cale¬ 
bant, ut ratio temporum postulabat. Peritissimi enim in calore 
moderando Veteres fuerunt; usi lenis aurae refrigeratione, qua¬ 
lem organorum folles spirant, quae non minus suavis & placida 
est, quam illa acuta est vehemens & faeda, quam Fabrorum 
folles ejectant. 
Si divites & Principes viri, qui aedes sibi aedificant, exem¬ 
plo adeo commodo uterentur, rem facerent dignissimam, 
quam omnes amplecterentur, & quae minore cum sumtu in 
numeris aerumnis nos expediret. 
Canales illi hodie conspicui sunt in plurimis aedificiis, in¬ 
tra & extra Romam, vetustate divulsis. Multi quidem sunt, 
qui eos credunt stillicidia fuisse, quae pluviam & aquas eji¬ 
cerent: non advertentes illos innumeros esse & obliquos, 
cum stillicidia nec numero nec formâ paria Architecti fa¬ 
cerent. 
Haec sunt, quae de Veterum Focorum cognitione hoc tem¬ 
pore dicta volui. 
FINIS. 
O 2