MINIERE DELLE CARBONAIE.
96
ed Alberto Ritter nel Trattato de Nucibus m.
gaceis , e nello Specimen I. Oryctogra phiae Ca
lembergicae, dove discorre anche degli usi me
dici delle Marcasite. Egli divide cosi le Marcasi
te, secondo la loro interna sostanza, ed essen
Primo Pyrites Ferrosulphurcus, quando Ferrus
praevalet, cuiusmodi maior Pyritarum pars e
colore in superficie ferruginoso, interne albo spli
dente Argenti ad instar: emittit spicula Mart
lia, quando Chalybe percutitur, & malleo cont
tum Magnes ad se trahit. Secundo. Pyrites C
preosulphureus, quando Cuprum praevalet: col-
subflavo. Tertio Pyrites Sulphureus, quando pra
gnans Sulphure, colore flavo. Quarto Pyrites si
phureovitriolatus, quando pracgnans Vitriolo
colore interno albo, vel Argenteo, Vitriolum br.
vi tempore se prodit , dum Pyrites aeri liber
expositus, vel humore conspersus, facile emitti
Sal Vitrivlicum capillare canum, & redigitur in
pulverem canum. Pyrites extare potest sine Vi
triolo, sed numquam sine Sulphure. Varias Pyri
tarum figuras, cubicam nempe, angulusam, qua
dratam, parallelogrammaticam, hexagonam, octan¬
gularem, dodecangularem, aliasque quod concernit
hae omnes originem suam debent Salibus deliten
centibus varie crystallisatis, dum Sal commune
format siguram cubicam, Nitrum prismaticam, Tar.
tarus, & Vitriolum angulosas quascumque ec. V.
anche Gualt. Charleton Onomastici Zoici Mantissa
de Fossilib. p. 301. ; e soprattutto lo. Baubini de
Aquis medicatis Lib. 1. cap. 7. pag. 29. dove trat-
ta diffusamente deli uso delle Marcasite, e delle
Acque che pastano sopra di loro.
Viag.
(1) Acta Physicomedica Acad. Naturae Cur. Vol. 6. Ap.
pend. pag. 57. & 119.