ſemper apparentium, alter vero maximus ſemper occultorum; Aut denique; in
24. horas inæquales, quando nimirum neque per mundi polos incedunt, neque
dictos parallelos contingunt, ſed diuidunt omnia ſegmenta parallelorum ſu-
pra Horizontem, item\'q; infra Horizontem exiſtentia, in 12. partes æquales: ſed
de hac varietate horarum plura dicemus in 3. capi. C ircvli domorum
cæleſtium, qui totum cœlum in 12. partes ſecant, quæ domus cæleſtes dicuntur.
C ircvli poſitionum, qui per communes ſectiones Horizontis, & Meridia-
ni, necnon per centrum cuiuſque ſtellæ tranſire definiuntur. C ircvli de-
clinationionum, qui per polos mundi, & ſingula Aequatoris puncta educuntur.
C ircvli latitudinum, qui per polos Zodiaci, & ſingula Eclipticæ puncta
deſcribuntur. Denique quamplurimi alij circuli reperiuntur apud Aſtronomos.
Vt enim maximos omittamus, conſiderantur prepemodum infiniti circuli non
non maximi. Nam quilibet maximus habet ſuos parallelos; Vt Horizon ha-
bet circulos parallelos circa verticem capiti deſcriptos, qui dici ſolent circuli alti
tudinum. Aequator habet parallelos circulos circa polos mundi deſcriptos,
cuiuſmodi ſunt illi circuli, quos ſingulæ ſtellæ, & planetæ, ſiue puncta cœli quęli-
bet, ad motum diurnum deſcribunt quotidie. Zodiacus habet quoq; ſuos paralle
los circa polos Zodiaci deſcriptos, quales ſunt ij, quos ſingulæ ſtellæ & planetæ,
ſeu quælibet puncta cœli, ad motum proprium nonæ Sphæræ ab occidente in
orientem conficiunt. Idem\'q; dicendum eſt de alijs circulis maximis. Verum
de his circulis omnibus agendum eſt alio in loco; Satis enim nunc nobis erit, de-
cem illos priores, qui primarij dicuntur, in hoc 2. cap. exponere: quoniam hi pro-
prie ad ſphæram ſpectant.

D icvntvr in ſphæra illi circuli, quidem cum ſphæra centrum poſſident,
maximi, ſiue maiores, quia, vt demonſtrat Theodoſius lib. 1. propoſ. 6. circuli,
qui per ſphæræ centrum ducuntur, ſunt omnium maximi, ita vt maior illis dari
non poſſit: quemad modum etiam linea, quæ in circulo aliquo per centrum du-
citur, nempe diameter, eſt omnium maxima. Illi autem circuli, quorum centrũ
diuerſum eſt à centro ſphæræ, appellantur non maximi, ſiue min ores, quoniam,
vt Theodoſius demonſtrat loco citato, circuli, qui non per centrum ſphæræ ducũ
tur, minores exiſtunt ijs, qui per centrum ſphæræ tranſeunt, & quo remotiores à
centro ſphæræ fuerint, eo etiam minores efficiuntur.

V t autem ea, quæ de circculis cœleſtibus dicenda erunt, perfectius intelligan
tur, adducam in medium aliquot proprietates circulorum ſphæræ tam maiorum
quàm, minorum, demonſtratas à Theodoſio in ſphæricis elementis. Ex quibus
quidem multa in ſequentibus ſunt demonſtranda.

131. I.

O mnes circuli ſphæræ maximi ſecant ſeſe mutuo bifariam, & contra, circu
li in ſphæra ſeſe mutuo bifariam ſecantes, ſunt maximi. Primum demonſtrat
Theod. lib. 1. propoſ. 11. Secundum vero propoſ. 12. eiuſdem libri.

132. II.

O mnes circuli ſphæræ maximi ſunt inter ſe æquales. Quod quidem fa-
cile conſtat ex æqualitate diametrorum. Eſt enim cuiuslibet circuli maximi dia
meter eadem, quę diameter ſphęrę. Imo ſi alter altero eſſe maior, non eſſet vterq;
maximus. Minor enim illorum maximus non eſſet, cum alter eo maior de-
tur.