DE SACRO BOSCO, CAP. 1.
poſſunt, ex quorum commixtione diuerſæ gene-

ratorum ſpecies fiunt. Quorum trium quodli-
bet terram orbiculariter vndique vndiq; circundat, niſi
quantum ſiccit{as} terræ humori aquæ obſiſtit ad
vitam vitã animantium tuendam. Omnia etiam præ-

ter terram mobilia existunt, quæ vt centrum

mundi, pondero ſitate ſui, magnum extremorum

motum vndique vndiq; æqualiter fugiens, rotundæ ſphæ

ræ medium poßidet.

Circa element arem quidem regionem æthe-

rea regio lucida ab omni variatione, ſua immu-
tabili eſſentia, immunis existens, motu con-
tinuo circulariter incedit, & hæc à philoſo-

phis quinta nuncupatur eſſentia: cui{us} nouem

12. SCHOLION VINETI.

Quinta nuncupatur eſſentia. ) Ab Ariſtotele οὐσία quidem quidẽ,

id eſt, eſſentia, lib. primo de Cœlo: in libro vero de Mundo (quem
eiuſdem eſſe Ariſtotelis quidam negant) {στ}οιχ{εῖ}ον, id est, ele-
mentum, aliud à quatuor illis, igne, aëre, aqua, terra.

ſunt ſphæræ, ſicut in proximo pertractatum
est, ſcilicet, Lunæ, Mercurij, Veneris, Solis,
Martis, Iouis, Saturni, ſtellarum fixarum, &
cœli vltimi. Istarum autem ſphærarum quæ-

libet ſuperior inferiorem ſphæricè circundat:
quarum quidem duo ſunt motus. Vn{us} est cœli
vltimi ſuper du{as} axis extremitates, ſcilicet, po-
lum arcticum & antarcticum, ab oriente per