PRAEFATIO. tur. Ac præclarè Plato ait Aſtronomiæ cauſa o-
culos hominibus datos eſſe. Volebat enim ſigni
ficare iure in omnibus corporibus nihil eſſe pul
chrius, quam ꝗ̃ illa cœleſtia lumina, & homines natu-
ra ad hanc pulchritudinem pulchritudinẽ fruendam pręcipuè ra
pi: ac mihi quidem quidẽ oculi ipſi cognationem cognationẽ vel ma-
ximam ximã cum ſyderibus habere videntur. Vt enim
in mundo lucet ſol, ita in homine, quem quẽ nonnulli
propter plurimas ſimilitudines {μι}{κρ}ὸν κόσ {μο}ν vo
cauerunt, ſua quædam lumina, velut ſydera con
dita ſunt. Itaque Itaq; qui cognata illa lumina faſtidiunt faſtidiũt,
non conſiderant naturæ opificium, eámque ob
cauſam digni erant, quibus eruerentur eruerẽtur oculi, cùm
his ad hanc rem vti nolint, ad quam præcipuè
conditi ſunt, præſertim cùm illa cognitio admo
neat etiam nos de Deo, & de immortalitate no
ſtra. Neque Neq; enim fieri poteſt, quin ſtatuat huma-
nus animus mentem aliquam eſſe, quæ regat &
gubernet omnia, ſi animaduerterit illos ratos
curſus, & leges magnorum orbium & ſtellarum ſtellarũ. Nihil enim tale caſu, aut alia vi vlla, ſine mente
exiſtere aut conſtare poteſt. Quare ſi Aſtrono-
mia confirmat hanc de Deo opinionem opinionẽ in animis
hominum hominũ, Plato non ſolum ſolũ eruditè, ſed etiam reli-
ligiosè dixiſſe iudicandus iudicãdus eſt, Aſtronomiæ cauſa
nobis oculos datos eſſe. Sunt enim certè ob hanc hãc
cauſam præcipuè dati, vt ad quærendam aliquam aliquã
Dei notitiam duces eſſent. Proinde ex Philoſo-
phis ſoli iſti, qui Aſtronomiam Aſtronomiã aſpernati ſunt, ex
profeſſo fuerunt fuerũt ἄ{θε}οι, & ſublata prouidentia, etiam etiã
immortalitatem immortalitatẽ animorum noſtrorum ſuſtule-