LIBER NONUS CAP. VIII
columna, aut parastatica 9 horae describuntur, quas sigillum egrediens
ab imo virgula ’ significat in diem totum, quarum brevitates aut cre-
scentias cuneorum “ adiectus aut exemptus " in singulis diebus et men¬
sibus perficere cogit . Praeclusiones aquarum ad temperandum ita sunt
constitutae : metae fiunt duae, una solida, et una ’ cava, ex torno ita
perfectae, ut alia in aliam inire convenireque possit ; et eadem regula
laxatio earum aut coarctatio efficiat aut vehementem aut lenem in ea
vasa aquae influentem cursum . Ita his rationibus et machinatione ex
aqua componuntur horologiorum ad hibernum usum collocationes “
EMENDATIONES
virgula — Optime Rodus, Bipontina, et Schneiderus restituerunt Codicum et Editionum saec. XV lectionem
virgula, quam locundus et reliqui converterant in virgulae, sensu reluctante. E contra, voce in sextum casun
gula egrediens sigillum ostendit horas.
relata, conveniunt omnia, et consona fit lectio sequentibus verbis,
aec. XV retinent una. Editores omne
et una — Placuit locundo scribere altera, dum Codices et Editiones se
qui expunctam immerito vocem una revocavi, cui tamen,
reliqui locundo morem gesserunt, at non item
articulam et locutionis gratia.
docentibus Codicibus Vaticanis 8, 13 , praeposi
ILLUSTRATIONES
sunt. En altera difficultas, quae Vitruviani textus ex¬
9 Vox parastatica adiectivi reapse speciem prae¬
plicationem premit : saepe Auctor eamdem rem diver¬
fert, ita ut non immerito coniicere quis posset, scri¬
sis vocabulis est prosecutus, sicuti alibi eadem voca¬
ptum fuisse parastata, qua voce aliis in locis usus et
la adhibuit ad indicandas res diversas.
Nihilominus Codicum consensus , et exen
Vitruvius
11 In eo eram , ut verba adiectus aut exemptus
lam Veterum suadent , ut parastatica relin¬
inverterem , quo superioribus brevitates aut crescen¬
Siquidem in Plinio etiam (Hist. Nat. XXXIII 15
ippe est, exemptis
is responderent : manifestum qu
itive usurpata reperitur, quam
1ex Codi¬
naior aquae vis in¬
neis breviores effici horas, cum
cum antea edi
cum fide restituit Harduinus,
caphium sublevet; e contra vero cuneis
parastatae. Praeterea in Inscriptione apud Reinesi
fluens citius s
adiectis longioi
a tardius elevetur sca
(Cl.I n. 105) eamdem vocem invenio , quam licet Rei¬
ate. At cum inferius
phium ex parva aqu
nesius adiective sumat , tamen contextu in examen ad¬
etiam eadem inveniatur vocum translatio, Sin aute
quemadmodun
positam esse opinor, c
„substantive
cuneorum adiectionibus et detractionibus correp
uinus ipse sensisse vide
atur. Denique in Glossario
dierum aut crescentiae non probabuntur, id pot
sive notis Tironi attributis inter partes et materias ae¬
factum esse putavi , quod in re per se clara conve
iciorum parastatica recensetur, iisdem Reinesio et
nientem verborum responsum non attenderit Auctoi
rduino referentibus.
quod tamen servavit proxime sequenti loco, cum il
erpendatur, clare apparebit
quit, laxatio earum aut coarctatio efficiat aut vehemen¬
prarum brevitates aut
neos, qui
tem aut lenem in ea vasa aquae influentem cursum.
idem esse ac metas, de quibus protinus agit Vitruvius
12 Nihil ex Interpretibus proficere potui ad fi
Metis enim declaratis, statim subdit : Sin autem cunec
quae ope aquae f
ogitandas horologiorum,
rum adiectionibus et detractionibus correptiones dierum
lem. Has enim ii prae¬
ventur iuxta Vitruvii desci
aut crescentiae non probabuntur etc. Hi cui
qui absonas
termiserunt, excepto tantum Perraultio,
metae erant duo coni obtruncati , unus soli¬
omnino formas edidit a Stratico receptas. Attamen cum
cipiebat; soli
immittebatur, alter ca
qui solidur
primo emendare textum de more curaverim, haud ma¬
tur eo modo,
plus minusve intromil
dus in cavum
periclitatus sum difficultatem in eis i
quem docet Tabula CXXIII, et heinc minor vel maior
ixta Vitruvii mentem. Primam form
aquae copia in vas influebat ; ideoque minori vel me
quae exhibet in Tabula CXXIII (Fig.
eritate phellos elevabatur: ac ope regularum et
m cum spatiis horarum aequaliter signati.
rotarum dentatarum sigillum virga excurrebat grada¬
ministratione . Esto A
nna, et aquae inaequali
tim horarum spatia segnius in aestate, ac celerius in
vas B maiore vel minore
foramen aquam emittens in
hieme. Interpretes, qui duas res diversas crediderunt
quantitate , prout meta solida b addicta regulae c in
cuneos et metas heic prolatas a Vitruvio, vana locuti