LIBER QUINTUS CAP. V 
ordine ad disdiapason consonantiae; ex natura vocis congruentes habent 
finitiones 2; et ei concentus procreantur ex coniunctione sonituum : 24, 
EMENDATIONES 
consonautide — Habent Codices fere omnes et Editiones saec. XV convenientide; Editiones reli¬ 
dicibus Bononiensi, Caesenate, 
Sagrediano convenientes. Neutra vox plac 
et ; nam locutionis sens 
praeterea il 
i non p 
venientiae vel 
tum esset di 
nientes ex na 
cis congru 
uisse altera. 
cem consonantiae mihi compertum es 
iis enim s 
ur, et eadem v 
ra usurpatur. 
sonituum — Post hanc 
vocem sequitur in Codicibus et Editionibus, qui 
intur. At 
rraece osé 
odam vet 
ficiabitur verba haec, quae iam sup 
suo loco reperiuntur, a petulante 
fuisse , et inde in alios Codices manavi¬ 
sse ? Equidem tamquam glossema ea prorsus reiicienda existi¬ 
ILLUSTRATIONES 
23 Sicuti Vitruvius ita ceteri 
percurrere fastidit , paucis habeat vet 
iqui Scripto 
sex concentus statuerunt, qui reduc 
ur ad tres; e 
delinitiones ea, qua potui, claritate a 
re ur degen 
nim tres primi nempe diatessaron, diapen 
depromptas : Lector 
sunt principales , alii tres scilicet diapase 
sub oculis teneat — Sor 
vocis casus in 
unam tensionem táqu. Soni sun 
saron, dia 
apason su 
raeter m 
rum octo sunt sta 
petui égrö 
sequentes. 
alii duo in 
valuerunt e 
is finibus sunt perma 
quod in diversi 
qui vulgo tertia 
appellantur. Sed observanc 
n, sex concent 
tes, uti, proslambanomenos poßos, hypate hy- 
os dici a Recentioribus perfectos, quia var 
paton  α, hypate me 
eson Mnärn u 
, par 
péoy, nete synemmenon varn quy 
possunt , quin consonantiae qualitater 
tos vero du 
peon, nete diezeugmenon n d, 
nperfectos vocari , qu 
titate intervalli per b molle decrementum reci 
bolaeon vr. 
alii decem si 
gantes z 
sunt ; ex his autem duobus imperfectis cor 
bus diversas recip 
o alii oriuntur dicti tertia minor et sexta 
ao, lichanos hypat 
4 Quamvis plura Veterum s 
pta de N 
de anti 
rypate meson me 
int, et plurimi inter Neoteri 
int, uti in principio indicavi: ta 
uégov, trite syne 
pertractaveri 
nemmenon a ov, 
irum et difficile argur 
tum huiusmodi re 
paranete diezeugmenon rapavi 
adhuc. Et re vera si Vil 
si tale vist 
, 
apsis jam de 
erbolaeon 
arnen vrept 
re debet. Musicae an 
cum dimidio, 
oo, locus oog 
tiam declarare 
perampli vo 
or in maiori te 
nstitutum officiun 
sonus , et hoc r 
vel necessaria 
lum quem gravior aut a 
babo — Musicam Veteres in ut 
bant , nimirum in Harmonicen, Rhythmicen, et 
n. Seriem vocum modulatam respiciebat Harn 
antu — Intervallui 
igiora aut breviora, iuxta qu 
spatia lon 
legptutdhnem . 
im: datur intervallum p 
t numerum spectabat Rhyl 
vebatur vo 
tonus, hem 
uti ditonum, tri 
qualitates dis 
horum tem 
sis; intervallum 
rabant: so 
menta Veteres con 
Musica 
, chromalicum, e 
interval 
lum, genus, systema, tonum, mu 
nicen at 
s invicem c 
o, cum est il 
melopoeiam. Priora sex elementa ad Hari 
in diatessaron 
oncentus ou 
in postremo continebantur etiam R 
son da mad 
Leviter tria priora attigit Vitru¬ 
te d 
saron  o 
da regoa 
veniam meretur, cum de Musica ea tantum 
et diapente dud magtiy nai dd névre, et 
rit, quae ad echeorum theatralium explica 
did ragé ; intervallum dissonum dapt 
aite at, erant nece 
quibus in sequenti c 
ples sive dobns 
dissoni; intervallum sir 
septem elementoi 
que interest, ordi 
nos sibi ordine succedentes; 
situm, cum datur inter so¬ 
nes tradere; ut, qui antiqua et recentia volumi