249
contenderet, si — incorrupta ad nos conservata ha
berentur.
Contra lucundum quaedam monuit H. Meibomius
in jis annotationibus, quas Editioni suae inseruit
Laet. p. 263. unde quae sequuntur, excerpta posui.
Alteram igitur notam :— significare ait quartam
partem integri cuiusque, non semissis, uti lucundo
et Philandro visum erat. Hoc vero signum factum
esse putat ex =—, quod habemus apud Volusium Me¬
tianum, ita ut pro duabus lineis prioribus compen¬
diosae notationis causa successerint duo puncta. Ex
hoc itidem contractum esse Z facile apparere. Ter.
tiam enim lineolam prioribus duabus oblique iunetam
cerni. Unde intelligi, quomodo S:
-, seu, ut Volusius
habet, SZ, dodrantem Vitruvio ubique signet.
Porro FZ valere decem digitos, quod certum esse
ait ex iis quae ad cap. 15. sect. 3. notavit. F esse
Graecorum digamma, denotans sex decimas sextas,
id est sex digitos, quorum sedecim conficiunt pedem;
ut digitorum numerus hac figura indicetur. Z suum
quadrantis valorem hic invariatum retinere. Inde
putat l semper hic significare tres decimas sextas.
Sicilici notam 9 corruptam esse ex Graecorum
sigma uo seu averso
De quo viden¬
dum esse Volusium.
K putat valere sextam decimam integri alicuius
partem, idque coniicit ex cap. 11. sect. 8. verbis: ad
claviculas autem S minus parte sexta decima K.
Z lucundo valere dragmam,F duodecimam, T'sex
tam decimam praenominati integri partem, de quibus
ait se lectoribus iudicium relinquere, ut et de sequen¬
tibus, ubi ait, . . octavam partem significare praeno
minati semissis, U duellam.
Denique videtur Meibomio esse nota semunciae.
eandem in Catone de
Quod attinet ad notam:
R. R. cap. 18. ex libro Politiani restituit pluribus locis