M. VITRUVII POLLIONIS 
70 
CAPUT IX. 
De materia. 
Materies caedenda est a primo autumno ad 
id tempus, quod erit antequam flare incipiat 
Favonius. Vere enim omnes arbores fiunt prae¬ 
gnantes, & omnes suae proprietatis virtutem ef¬ 
ferunt in frondes, anniversariosque fructus. Cum 
ergo inanes & humidae temporum necessitate 
fuerint, vanae fiunt & raritatibus imbecillae; 
uti etiam corpora muliebria cum conceperint, 
à foetu ad partum non iudicantur integra, ne 
que in venalibus ea, cum sunt praegnantia, 
praestantur fana; ideo quod in corpore praese 
minatio crescens, ex omnibus cibi potestatibus 
detrahit alimenta in se, & quo firmior efficitur 
ad maturitatem partus, eo minus patitur esse 
solidum id ipsum, ex quo procreatur. Itaque 
edito foetu, quod prius in aliud genus incre¬ 
menti detrahebatur, cum ad disparationem pro¬ 
creationis est liberatum, inanibus & patentibus 
venis in se recipit, & lambendo succum etiam 
solidescit, & redit in pristinam naturae firmita¬ 
tem. Eadem ratione autumnali tempore maturi¬ 
tate fructuum flaccescente fronde, ex terra re¬ 
cipientes radices arborum in se succum recupe¬ 
rantur & restituuntur in antiquam soliditatem. 
At vero aëris hiberni vis comprimit & consoli¬ 
dat eas per id (ut supra scriptum est) tempus. 
Ergo si ea ratione & eo tempore, quod supra 
scriptum est, caeditur materies, erit tempesti¬