5. IOANNES ANDREAS DOSSENA
STVDIOSIS S.

EGO, NIHIL Hominis naturæ
decentius, magis ue proprium exiſti-
mandumputo,  vnicui pro viribus
officio ac pietate ſatisfacere. Hoc ve-
rò beneficentiæ munus, tunc Deo, & hominibus gratius contingit, cum ad beneficia conferen-
da natura nostr a propenſi videamur, non autem vt inde
ad nos præmium vel merces vlla perueniat; bona enim ac
pia opera, homines ipſi, nobis etiam renitentibus meri-
tis laudibus & præmiis proſequuntur. Hæc igitur cum
mihi ſæpe in mentẽ veniſſent, ſimul cũ conſiderarem, ̈
ele gans, ̈ iucundum, ̈ doctum, quanta ſcientiarum
varietate plenum opuſculum eſſet, quod Guilielmus Phi-
lander Gallus, in Vitruuii de Architectura libros mul-
tis laboribus & vigiliis commentatus eſſet, non dubitaui,
his fœlicibus principiis (nullos. n. adhuc libros impenſis
meis excuſos vobis propoſui) me vobis gratificaturũ. Et
quanuis optime cognoſcam, Vitruuium ipſum a paucis le-
gi, cum propter ſcientiam quam pertractauit, quam mul-
ti, nomine ipſo vix audito, tan̈ ad animi cultum ſcien-
tiarum cognitionem parum neceſſariam statim aufu-
giunt at auerſantur; tum etiã propter ſtyli obſcuritatem,
quo artem illam ſuá proſequutus est, tamen acutius inſpi-
ciens, animaduerti, hunc doctiſſimum virum ſexcentas in
hiſce Annotationibus res ſcitu digniſſimas aſperſiſſe. Præterea neſcius non eram, quanquam Vitruuius Archi-
tecturæ pater proprio vocabulo appellandus eſſet, multis
tamen vndi ſcientiis opus illud ſcaturire. Cum enim