GVL. PHIL. ANNOT. 
296 
Romae cochlides columnae Traiani & Antonini, in illa 
ad fastigium sant res ab eo gestae sculptae, & in primis bel¬ 
lum Dacicum, intus ascenditur gradibus centum octogin 
ta quinque, fenestellas habet quadraginta quinque. In 
altitudine variat Eutropius & P. Victor quem malumus 
esse Sextum Ruffum, ille dicit pedum esse centum qaa¬ 
draginta, hic centum viginti octo. Antonini columna in¬ 
cendio deformata, sed altior, pedum scilicet centum septua¬ 
Linta sex, graduum centum sex, senestellaram quinqua¬ 
einta sex. Habet & simulachra rerum gestarum circun¬ 
quaque caelata. Illud autem admiratione non caret, quod 
earum columnarum crussitudo vno perpetuoque lapide con¬ 
stat in quo incisi gradus, & cum ad summum gyrum caesa 
ta sint variarum rerum & personarum simulachra, neces 
se que sit aliquando particulam in secundum lapidem serua¬ 
ri, ita commissi sunt tamen, & ad vnguem coniunguntur 
& conueniunt, vt ne oculatissimus quidem, nisi meditatoam 
consulto in rem praesentem veniat, animaduertere possit. 
Et scalae quibus in summum Pantheum conscenditur, tri¬ 
quetro ascensu fastigiantur, habentque post septenos quosque 
gradus, refractiones siue areolas, vacuum ipsum, eadem 
illa est ab imo ad summum, qua lumen immittitur, figura. 
Posterioris verò generis hoc est accliuis belissime nobis 
formam retulit distenta trifolii siliqua. Qua re fortasse 
admonitus Bramantes Architectorum post antiquos illo¬ 
diligentissimus, pulcherrimam accliuem cochlidem extru¬ 
xit in Vaticano Pontificum maximorum aedificio, cui à po¬ 
sitione Beluedere est nomen inditum, ipso aceliui ab imo 
ad summum innixo quatuor columnarum continuatis or¬ 
dine generibus, vt scapus nullus esset, idest vt Itali loqui¬ 
tur