Diſſertatio Secunda. pronunciârunt. Rarò tamen contingit hujuſmodi in terram uſq; dela pſus; nam vento urgente obliquè feruntur, licèt deorſum
inflectatur motus, prout olim venti originem explicuimus. Ideò
Trajectiones ventum prænunciant, quippe quæ indicant mul-
tam vim halituum, qui jam in ſuperioribus aëris partibus obli-
què deorſum moveri cœperunt. Hinc Plinius lib. 2. cap. 36. ait. Fieri videntur & diſcurſus ſtellarum, nunquam temerè, ut non ex ea
parte truces venti cooriantur. Et Poëta cecinit

Sæpè etiam ſtellas vento impellente videbis

Præcipites Cœlo labi, noctíſque per umbras

Flammarum longos à tergo albeſcere tractus:

aër videlicet ad latera accurrens, ut ſpatium relictum impleat,
poſteriores materiæ accenſæ partes comprimit, & extenuat; aut fortaſſe accenſa materia longos poſt ſe albeſcentes tractus
relinquit, quemadmodum fax accenſa celeriter mota flammam
poſt ſe trahere videtur. Quod ſi quis opinetur flammam in ſupe-
rioribus accenſam non quidem deſcendere, ſed proximam ma-
teriam incendere, atque ſubinde aliam, qua fermè ratione ac-
cenditur pulvis pyrius ſecundùm lineam diſpoſitus, aut cande-
læ nuperrimè extinctæ fumus in ardentis ſuperioris candelæ
flammam incurrens; non ibo inficias, ſi id aliquando contingere
dicatur, & maximè ſi incerto & ſinuoſo curſu appareat Sydus
volans, nunc deſcendens, nunc denuò aſcendens. Cæterùm ut
plurimum Trajectiones eſſe materiam eandem accenſam exi-
ſtimo, quemadmodum Caſtor & Pollux, & Ignes Fatui, adeò
ut aptè dixerit Plinius, Exiſtunt Stellæ & in mari, terriſque.

Dand. Flammæiſtæ, at idem Plinius lib. 2. proximè ſequenti
cap. 37. Antennis navigantium, aliiſ que navium partibus, ceu vocali
quodam ſono, inſiſtunt, ut volucres ſedem ex ſede mut antes: graves,
cum ſolit ariæ venere, mergenteſque navigia; & ſi in carinæ ima deci-
derint, exurentes; geminæ autem ſalut ares, & proſperi curſus præ-
nuntiæ; quarum adventu fugari dir am illam ac minacem, appellat amq; Helenam ferunt; & ob id Caſtori & Polluci id numen aſſignant, eoſ que
in Mari Deos invocant. Volucribus, cùm maria tranſmittunt,
defeſſis, & ſi quam deprehenderint navim, requiem in illa, po-
tiſſimùm in malo & antennis, quærentibus eatenus comparan-
tur illæ flammæ, non quaſi alibi accenſæ, & aliunde advolan-
tes, ſed ſolùm quatenus iiſdem navium partibus inſiſtentes. Quaſi vocalem autem ſonum, intelligo ſtridorem aliquem, aut
crepitum, cujuſmodi in Ignibus Fatuis explicabamus. Sed am-
bigo, utrùm fides adhibenda ſit appellanti Helenam diram atq;