Diſſertatio Secunda. bent, ſolâ luce contenti; nam ab alterutrâ ignis vulgaris pro-
prietate, five luce, ſive calore, nomen ſatis commodè deſu-
mitur; quemadmodum inter ignes connumerantur, qui lucis
expertes facultate tantum cauſticâ ſunt præditi: hi Mortui, illi
Fatui generatim dicuntur: generatim, inquam, ſpeciei voca-
bulo ad genus traducto; eſt quippe ſpecies, quam peculiari ignis
Fatui nomine indigitamus: huic autem valde affinis eſt ignis
Lambens. Nam Fatuus à Lambente hoc ſolùm diſtare videtur,
quòd Fatuus, ut plurimum, nulli corpori adhæreat, Lambens
verò hom̀inum capiti, aut animalium pilis circumfuſus appa-
reat; ideò ubi Ignis Lambentis conſtitutio innotuerit, de Fatui
naturâ conſtabit; quamvis Plinius lib. 2. cap. 37. ſcripſerit, Ho-
minum quoque capita, veſpertinis boris, magno præſagio circumful-
gent. Omnia incertaratione, & in Naturæ Majeſtate abdita.

Grad. Abigne tamen Lambente (ſi res ſingulas ſuo certo ac
proprio vocabulo nominare oporteat) ſcintillationem fecernen-
dam puto; quando videlicet ab hominis, aut animalis corpore
ſcintillæ emicant; ut ſæpè videre contingit, ſi quis in tenebris
feles, aut equos, adverſo pilo perfricuerit. Sic Scaliger exercit,
174. de equo ſuo narrat, Ad Catapbracti uſum è Calabria candi-
dum habuimus. Is in tenebris, ubi ſtrigili fricaretur, ſcintillas ejacu-
lari videbatur.

Dand. Appoſitè erumpentes ſcintillas dixiſti, ne fortè quæ-
libet lux in aliquâ animalis parte fulgens ad præſentem cauſam
pertinere intelligatur. Oppianus lib. 2. άλιεντιχῶ, De Delphinis
noctivagis loquensait, . . . . . βέλος ώςε, θάλασσαγ

Γπτανται, φλογόεν τε σέλας πέμπουσιγ ὀμπονσιγ ὀπωπᾶτς
ΟΠ\’ντατογ . . . . .

teli inſtar per mare volant, flammeumque fulgorem emittunt oculis
acutiſſimum. Hanc autem fulgoris emiſſionem non aliam intelli-
go, quàm quæ felium oculis, piſcium capitibus, lignis putridis
convenit, quin ſcintillæ propriè dictæ erumpant. An verò ful-
gorille ex Delphini oculis prodeat, an ex toto corpòre, qui ſit
flammeus, & aſpectui acutiſſimus, hoc eſt, clariſſimus, am-
bigi poteſt ex Oppiani verbis. Sic etiam adamantem ve ſtibus
affrictum, vel duriore corpore compreſſum lucere in tenebris,
lucémque cicindelarum æmulari obſervârunt Boylæus, & Tho-
mas Bartolinus de luce hominum & brutorum lib. 3. cap. 7. probl. 6. Apud Iſidorum lib. 16. cap. 13. Carbunculus dictus,
quòd ſit ignitus ut carbo, cujus fulgor nec nocte vincitur; lucet
enim in tenebris adeò, ut flammas ad oculos vibret. Et cap. 14.