Index rerum præcipuarum.
tis, & immortalitatis argumentum ſu-
mit à 9. ad 12.
Lapis Bononienſis vt noctu luceat igne in
calcem̀ excoquendus indicat, ſali lu-
cem eſſe tribuendam, qui ideo coctione
à ſulphure liberandus eſt. 350. & ſeq. Quomodo explicari poſſit, lucem ab eo
concipi, & ſeruari. 360.
Larix facilè Ignem non recipit, & cur à
197. ad 199.
Liquefactio rerum ex calore fit ex Igniculis
partes diſſoluentibus. 123.
Liquida non pinguia facilius ex calore in
vaporem ſoluuntur, quia præ pinguibus
leuiores habent partes ab igniculis diſſi-
pabiles. 123. & ſeq.
Liquorum acrimonia ex ſalibus. 310. Cor-
pora ſoluunt, dum in eorum meatus pe-
netrant. ibid. Certis rebus diſſoluendis
acriores etiam liquores ſunt adhibendi. ibid.
Lucerna ſemper ardens quomodo minùs
olei eadem vno anno, quam altero abſu-
mat. 244. lucernarum perpetuarum hiſto-
riæ minus certæ quid contineant fide
non dignum. 243. & 245. & 251. Cum
flamma ſit continuata eruptio ſalium,
ſpirituum, & c. vt perennis eſſet lucerna
ardens, deberet fomes abſumptus iterum
concreſcere, & excogitari reciprocatio
materiæ exardeſcentis, & concreſcentis,
velut in vaſe circulatorio. 246. & 250. Ra-
tio huius intenti obtinendi in vaſe Coni-
co. 247. & ſeq. Ratio conflandi pro lucer. na perpetua liquoris lu centis; non autem
ardentis. 249. Lucernas perpetuas, ſi verè
extiterunt, lucentes, non ardentes fuiſſe,
veroſimilius eſt. 246. & 248. ex pabulo, & motu proprio flammæ, & aeris quem illa
impellit, vnde ab aere craſſo, & compref. ſo ſuffocatur; eius in vaſe clauſo diutur-
nitas, adeoque lucernarum perpetuarum
incertitudo arguitur. 250. & ſeq.
Lumen, ſeu ipſa Illuſtratio eſt Splendor lu. cis, & ab ea diſtinguitur, vt à radice ha-
bente vim ſe prodendi, & lucendi. 354. Non eſt in ſolo oculo vidente; ſed etiam
in medio, per quod in oculum incurrit. ibit. & ſeq. eius reflexio, & refractio per
motum optime explicatur à 367. ad 375. Cur eius refractione excitetur Ignis in
corpore non albo. 374.
Lunæ effluxus in terram non ſunt negandi,
& illis tribuendum eſt, quòd flores ſati
in nouilunio elegantiores proueniant, & alia paſſim in terra fieri agnoſcendum
eſt ex lunaribus expirationibus. 298. & ſeq.
Lux ab Ariſtotele definitur; ſed eius defini-
tio minùs ſatisfacit. 342. & ſeq. eius prima
notio non à reſpectu ad facultatem vi-
dendi eſt ſumenda. 343. An fit ſubſtantia,
& natura; an verò accidens à 343. ad 355. Lucem prima die Creationis mundi ſub-
ſtantiam, & quidem ipſum Ignem fuiſſe
plurium eſt opinion. 343. & ſeq. Lux du-
plex, cœleſtis in ſole, & ſyderibus con-
gregata quarto die creationis mundi, & terrena per orbem diſpertita. 345. lucis
plures ſpecies. ibid. Lux terrena ineſt
corporibus, nec vbi liberè exilit, ad Cæ-
lum contendit. ibid. Lucem eſſe in terris,
& ineſſe corporibus, & exilire citrà eo-
rum ſolutionem, vel ardorem pluribus
experimentis adſtruitur, & eam veram
eſſe lucem probatur; non verò inomina-
tum aliquid, vt viſus eſt dicere Ariſtote-
les à 346. ad 349. Non ſolis ſpiritibus
igneis; ſed & ſalibus tribuenda experi-
mentis probatur à 349. ad 352. Antequam
fulgeret per motum inerat oleo, & alijs. 361. Quomodo omnia corpora ſuos ha-
beant igniculos, qui ſi ab alijs excitentur,
& vibrentur, lucent, & colores varios ef-
ficiunt, & hinc corpora ſua natura lucida
à non lucidis diſtinguantur à 364. ad 366. Lux eſt ſubſtantia non ſemper ſe pro-
dens, niſi vim liberatur ab alijs partiou-
lis; ſed tamen eſt habens cum ſplenden-
di. 354. diſtinguitur à lumine, quod eſt
ipſe ſplendor, & Illuſtratio lucis. ibid. eius propagatio, & Illuſtratio in oculos
incurrens fit motu celer rimo, licet verè
diuiduo à 354. ad 357. quomodo à ſyde-
ribus circumferatur ſecum, & inde ad
terram vſque eodem temporis puncto
pertingat. 357. Quomodo exigua lux diſ-
ſitiſſime poſita ſtatim videatur à 358. ad
361. Lucis illu@ratio fit à motu ignicu-
lorum proprio, vt luceant, ſyſtoles nem-
pè veluti, & diaſtoles, ſeu porrectionis, & contractionis, longè diuerſo ab eo, quo
agitantur, vt fiat flamma. 361. & ſeq. eius
propagatio, & diminutio, & variorum per
eam colorum efformatio confirmatur
paritate ſoni. ibid. ad vſque 366. eius mo-
tu ſi ſit vehemens, vt motus lucis ſolis
aer etiam impellitur, & oculi læduntur,
