Diſſertatio Sexta. bâ (herba eſt vulgari noſtræ Perſicariæ omnino ſimilis) memini
me legiſſe apud Guillelmum Piſonem de Medicina Braſilienſi lib. 4. cap. 64. radicem quidem manſam intenſiore feruore & acrimoniâ
inficere linguam, quàm Europæum Hydropiper, herbam verò
recentem primas tenere inter cauſtica, ideoque à Chirurgis ad-
hiberi aduersùs vlcera putrida. In Zeilan inſula, teſte Scaligero,
lapis eſt, qui à febribus cognomen accepit, quia carnem attin-
gens febrim excitat: Cui lapidi cognatus videtur piſcis eiuſdem
regionis accola, vt alijtradunt, cognomento Febrius; qui enim
illum manu apprehendit, illicò febre corripitur; illapſis ex con-
tactu in venas igniculis ſanguinem inficientibus & ad cor delatis,
vbi febrilis ardor accenditur. Et de Mucunâ apud Braſilienſes
hæc habet Georgius Marcgrauius lib. 1. cap. 10. *Mucuna planta*
*fert ſiliquas ſpithamam longas, autetiam longiores, tres digitos*
*circiter latas, exteriùs rugoſas, vtpote ſetis pungentibus rufis*
*præditas; quæ non ſolùm adhærent, & pungunt, ſed etiam puſtu-*
*las ardentes excitant, quæ vix octiduo ſanantur, & inſignem ex-*
*citant pruritum. *

Grad. In hoc admodum delector, quod exoticis & peregrinis
noſtratia confirmare poſſimus; modò quis fabellas non obtrudat
ſimiles Plutarchi narratiunculæ, qui lib. de tuenda ſanitate poſt
med. ait, *Cerebrum Phænicis dulce admodum eſt, ſed dolores capitis*
*inducere fertur. * Si mihi non niſi eſitato Phenicis cerebro dolen-
dum eſſet capite, ſatis diu dedolerem: quamuis non negauerim
apud nos aliqua eſſe dolorem capitis nimis ex vero inferentia. Cœterum vt ad propoſitum reuertar, an ego poteram inficiari,
ſatis eſſe animalis calorem ad excitandos medicamenti igni-
culos, quem non rarus dentium dolor cogit pyrethri radicem
mandere?

Dand. Quandoquidem exoticis delectaris, Pyrethri vicem
apud Braſilienſes ſupplet Iaborandi radix, quæ dentibus modi-
cè contuſa *altè pituitam è capite ad os deriuat, oculoſque à per-*
*petuis catharris vindicat,* vt loquitur laudatus nuper Piſo cap. 59. Et de eadem plantâ Iaborandi ſcribit Marcgrau. lib. 2. cap. 8. *Radix nullius odoris aut ſaporis videtur dentibus inciſa; at ſi*
*paululum maſticetur, vrit linguam, & magis, quàm pyrethrum. *
*Trahit maximam copiam pituitæ è linguâ, liberat caput à ca-*
*tharris, & mitigat dolorem dentium. * An quia vi igniculorum à