DISSERTATIO nearum, dein decreſcunt, donec in immediato contactu repulſio tan-
tum ſit æqualis 13 granis; quid igitur eſt in Magnetibus, quod hanc
Anomaliam producit? an dicam Lapidem, qui examini inſerviit,
conſtare ex partibus valde heterogeneis, quarum quædam attrahunt,
quædam repellunt, & quæ ambæ vires oppoſitæ ex eodem loco Ma-
guetis effluunt, hinc turbantes proportionem vel ſimplicis repulſio-
nis vel attractionis? veroſimile hoc apparet, quamobrem qui ſolam
repulſionem cognoſcere vellet, perſpectam habere deberet vim At-
trahentem eorundem polorum, eamque addere virtuti repellenti ob-
ſervatæ, tum ſumma indicaret totam vim repellentem: Attractionem
autem ſimul cum repulſione dari patet ex Experimento XIII. in
quo ad diſtantiam 3 pollic. 6 lin. & ad minorem attractio præpolle-
bat repulſioni, hinc magnes ex Libra ſuspenſus attrahebatur, non
repellebatur, & in Experimento XV. ad diſtantiam 5 linearum
proportio repulſionis erat minor quam attractionis, unde quoque re-
pulſio imminui videbatur in minoribus diſtantiis, quæ tamen procul
dubio augebatur, quo Magnetes propius ſibi admovebantur, ſed
ab attractione tantopere turbabatur, ut inde oborta fuerit ſumma ir-
regularitas, quæ in ipſis obſervabatur Experimentis, cum ad diſtan-
tias 10, 11, & 4 linearum æqualis repulſio obtinuerit, & maxima
in diſtantia 7 linearum fuerit: confirmabar in hac ſententia, poſt-
quam attractiones in Experimento III. inter hos Magnetes regnan-
tes, & notatas, addideram repulſionibus, tum enim quædam regu-
laritas dabatur, maximaque repulſio foret in contactu immediato,
minor in aliquo Magnetum intervallo, & ſemper decreſcens aucto inter-
vallo, quemadmodum patebit in hac Tabula, exhibente attractiones no-
tatas in Experimento tertio, & Repulſiones in Experimento XIV, ſi-
mul cum Summa ex attractione addita repulſioni, quam hic volumus.