MATHEMATICA. LIB. IV. CAP. XXI, mutatâ gravitate, in Telluris ſuperficie, parte {1/2871485}, aqua
elevatur pedibus 8,95. ; ideò, ſi gravitas parte {1/91524} mutare- tur, elevatio foret pedum 280,7, ut regulâ aureâ detegitur: ſi, ſervatâ hac diminutione gravitatis, de corpore minori a-
gatur, minuenda eſt hæc altitudo in ratione diametri; ideò,
ex actione Telluris, elevatio in Lunâ eſt pedum 76,8. : & æquilibrium non dabitur, ſi Luna ſit bomogenea, niſi axis
ſphæroidis ſuperet diametrum ad bunc perpendicularem pe-
dibus 153,60.

Unicâ proportione detegitur, ex notâ elevatione Maris
ex Lunæ actione, elevatio in Lunâ ex Telluris actione; nam
ſunt hæ elevationes in ratione duplicatâ inverſâ gravitatum
in ſuperficiebus illorum corporum.

Si, poſitâ hac Lunæ figurâ, partes cohærere concipiamus,
æquilibrium inter Lunæ partes non dabitur, niſi axis ſphæ-
roidis ad Tellurem dirigatur; unde videmus, quare Luna
eandem faciem ſemper Telluri obvertat; quâ continuâ agi-
tatione, Luna tandem acquiſivit motum circa axem, de quo
antea egimus : qui motus neceſſario eodem tempore peragi. tur, in quo Luna revolvitur; nam ex actione memoratâ, ſe
ad celeritatem talem neceſſariò conſtituit; ſi enim major fo-
ret celeritas, vi, quâ eadem facies ad Tellurem ſemper di-
rigitur, continuò retardaretur; acceleraretur continuò ſi
minor foret. Vis tamen hæc non eſt ſatis magna, ut in ſin-
gulis revolutionibus æquabilitatem motus acquiſiti circa
axem ſenſibiliter turbet: Ideò motus circa axem æquabilis eſt,
licèt motu inæquali in orbitâ moveatur Luna . Situs etiam axis Lunæ, non vi memoratâ ita poteſt mutari, ut ad Planum
orbitæ, dum hujus inclinatio mutatur , ſemper perpendi- cularis ſit, idcircò ad Planum orbitæ aliquando inclinatur
axis Lunæ, ut antea vidimus .

682. FINIS LIBRI QUARTI.

0731-01