MATHEMATICA. LIB. I. CAP. X.
habent, quæ datur inter numeros in figuris. Conſtructio ma-
chinarum, quibus hæc experimenta inſtituuntur, ex ſola
inſpectione Tabulæ ſatis patet, & nulla ulteriori explicatio-
ne indiget.
94.1.
176.
TAB. V.
fig. 1. 2. & 3.
Vectis formatur compoſitus ex variis vectibus junctis. In
hoc caſu adhibito ſecundo vecte movetur primus; ſecundus
tertio poteſt agitari; & ſic ulterius ſi libuerit, ultimo tandem
applicatur potentia, cujus ratso ad pondus, quando cum pondere
æquè pollet, componitur ex rationibus potentiarum ad ponde-
ra in ſingulis vectibus, quando ſeparatim adbibentur.
95.
Experimentum
4.
Tres vectes A, B, D, ita diſponuntur, ut potentiâ Mpon-
dus P ſuſtineatur. In vecte A, ſi ſolus adhiberetur, po-
tentia eſſet ad pondus, ut 1. ad 5. ; in vecte B, ut 1. ad 4. ;
& in vecte D, ut 1. ad 6. Ratio, ex his tribus compoſita,
eſt 1. ad 120; unica etiam uncia M ſuſtinet pondus P cen-
tum & viginti unciarum. Notandum, in motu hujus machi-
næ ſpatia à potentia & pondere eodem tempore percurſa eſ-
ſe ut 120. ad 1. , id eſt, in ratione prædictainverſa, quod
requiritur ut detur æquilibrium .
95.1.
178.
TAB. V.
fig. 5.
212.
Vecte etiam ſæpe utuntur artifices ad pondera vehenda; & hujus uſus vectis varii dantur caſus, digni quinotentur, & quorum demonſtratio ex dictis facile deducitur.
Circa omnes caſus generaliter obſervandum, intenſitatem
potentiæ, aut intenſitates potentiarum junctas, quando plu-
rimæ dantur, æquè pollere debere cumgravitate ponderum ve-
dorum, aut ſuſtinendorum: in omnibus enim caſibus potentiæ
& obſtacula æquales vias percurrunt.
Si duabus potentiis ſuſtineri aut vehi debeat pondus, in-
ter potentias collocandum erit, & diſtantiæ potentiarum ab
utraque parte à pondere debent eſſe in ratione inverſa po-
téntiarum intenſitatum.
Potentiarum enim actiones ſeſe mutuo turbabunt, niſi in-
ter has æquilibrium detur circa punctum ſuſpenſionis pon-
deris; quo æquilibrio poſito, in puncto hoc potentiarum
actiones ſunt coactæ, & cum pondere contrarie agunt; id-