MATHEMATICA LIB. IV. CAP. III. cunque, eandem Terricolœ imaginantur ſphæram, ad quam
corpora cœleſtia referunt; & quam, in ſequentibus, nomina-
bimus ſphœram ſtellarum fixarum.

Hiſce poſitis, ſi per Tellurem, & corpus, lineam concipia-
mus, quœ ultra corpus continuata ſphœram memoratam ſecat,
habemus punctum, ad quod corpus memoratum refertur, & quod eſt locus apparens corporis.

Dum corpus, aut Tellus, aut ambo, moventur, agitatur
hæc linea, & motus apparens eſt linea, quam inter ſtellas
fixas deſcribit extremitas lineœ memoratæ, tranſeuntis per
Tellurem & corpus, cujus motus apparens obſervatur.

Idcirco eœdem apparentiœ ex tranſlatâ Tellure ſequuntur,
quàm ex tranſlato corpore, & eædem etiam ex motu amborum
deduci poßunt.

Si autem Corpus & Tellus ita moveantur, ut linea, quœ
per bœc corpora tranſit, motu parallelo feratur, corpus in-
ter ſtellas fixas quieſcere videbitur; quia ſpatium, in hoc
caſu, ab extremitate lineæ inter ſtellas percurſum, non
poteſt ſuperare ſpatium à Tellure percurſum; linea autem
æqualis toti ſpatio, quod à Tellure poteſt percurri, ad diſtan-
tiam ſtellarum fixarum remota, nobis ſenſibilis non eſt.

Ex motu Telluris circa axem etiam datur motus apparens,
qui ſuo tempore, ex fundamentis in hoc capite poſitis, fa-
cilè deducetur.

Motum apparentem à relativo differre, & ex motu ſpe-
ctatoris variari, navigantes quotidie experiuntur.

615. CAPUT III.
De Phœnomenis Solis ex motu Telluris in orbitâ.

SIt Sol in S; Tellus in orbitâ ſuâ in T; rs ſphæra ſtella-
rum fixarum; locus apparens Solis eſt s . Dum Tellus in orbit â transfertur à Tin t, Sol moveri videtur, & percur-
rere arcum s r , qui menſurat angulum r S s, æqualem angulo T S t; ita, ut celeritas motus apparentis Solis pen-
deat, à celeritate motus angularis Telluris, reſpectu centri
Solis; qui motus ex duplici cauſâ creſcit; ex imminutâ di-