MATHEMATICA LIB. III. CAP. IX. prævalet autem cujus curvatura major eſt, id eſt, quæ mi-
noris ſphæræ portio eſt.

503. Definitio 2.

In omni lente, aut medio quocunque ut dictum terminato, axis
vocatur linea recta, quæ ad ambas ſuperficies perpendicularis
eſt. Quando ambæ ſuperficies ſunt ſphæricæ per ambarum
centra tranſit axis; poſitâ verò alterâ ſuperficie planâ, per-
pendiculariter ad hanc per aliûs centrum procedit.

In tranſitu luminis per medium, duabus ſuperficiebus pla-
nis terminatum, radiorum directio non mutatur ; qui caſus in vitris planis extat.

Lentium convexarum quarumcunque proprietas eſt, quod
radii in tranſitu verſus ſe mutuò inflectantur; eò magis, quo
major eſt convexitas: cavarum autem quod radii à ſe mu-
tuo deflectantur; magis pro majori cavitate. Nam per vitrum
planum radiorum directio non mutatur , inflectendo autem unam aut ambas ſuperficies, alia datur radiorum directio: ma-
gis verſus lentis axem inflectuntur ex convexitate ſuperficiei
vitri, & excavando ſuperficiem ab axe deflectuntur; ut cla-
rè patet in omni caſu, comparando inflexionem in ſuperfi-
cie plana ad axem perpendiculari, cum inflexione in ſuper-
ficie ſphærica ad diſtantiam quamcunque ab axe. Et diffe-
rentia inſlexionum, id eſt, directionis radiorum mutatio,
cum diſtantia ab axe creſcit; & in quacunque radiorum di-
rectione locum habet; æquè in radiis obliquis, quàm in di-
rectis; ſed in radiis obliquis propter majores angulos inci-
dentiæ mutationes majores ſunt. Ex quibus Lentium pro-
prietates ſequentes deducimus.

Radios parallelos, tranſeundo per lentem convexam, in fo-
cum concurrere.

Radios divergentes aut minus divergere, aut parallelos
fieri, aut tandem convergere; in quo caſu recedente puncto
radiante accedit focus, & vice verſa: Caſus autem hic ex-
tat; quando punctum radians à lente magis removetur, quàm
ab hac diſtat focus radiorum parallelorum.

Tandem radios convergentes magis in egreſſu luminis con-
vergere.