Quando altitudo Mercurii FL valet duas tertias partes
altitudinis Mercurii in tubo Torricelliano, preſſio, quæ aë-
rem in LI comprimit, eſt pars tertia totius actionis, quæ
in aërem tubo incluſum egit, ubi in ſtatu fuit aëris externi; occupabit tunc etiam aër ſpatium triplum illius quod in
hoc ſtatu occupavit.

Poteſtque innumeris modis hac Machina variari experi-
mentum, & ſemper, altitudo mercurii iu tubo Torricellia-
no ad differentiam altitudinis hujus cum altitudine aut e-
levatione ipſius in tubo HI ſupra mercurium in pyxide; id
eſt vis quæ aërem premit, ubi in ſtatu eſt aëris externi, ad
vim quæ illum comprimit in experimento quocunque, ita
ſe habet capacitas tubi, in hoc caſu aëre repleta, ad ſpa-
tium quod in illo caſu occupat.

Hæc eadem regula in aëre compreſſo obtinet.

375. Experimentum 3.

Detur tubus curvus ABCD, apertus in A, clauſus in
D, pars BC mercurio impleatur ita, ut pars CD aërem
contineat in eodem ſtatu cum aëre exteriori; vis ergo
comprimens eſt columna mercurii, cujus altitudo eſt hf
(Fig. 1.) , & hæc altitudo vim illam deſignat; ſpatium au-
tem ab aëre occupatum eſt CD. Tubo AB mercurius
infundatur ut ad g pertingat, aër reducetur in ſpatium e D: vis comprimens nunc valet columnam mercurii altitudinis
fg, ut & preſſionem aëris exterioris in ſuperficiem g mercurii; vis hæc deſignatur per ſummam altitudinum fg in hac figu-
ra & hf in fig. 1. Hæc ſumma eſt ſemper ad hf (fig. 1.) ut
CD ad eD; iterumque vires ſunt inverſe ut ſpatia.

Aëris elaſticitas eſt ut hujus denſitas; hæc enim eſt in-
verſè ut ſpatium ab aëre occupatum , & ideò ut vis aë- rem comprimens ; quæ æqualis illi qua aër conatur ſeſe expandere , hæc autem eſt hujus elaſticiras.

Ex hiſce ſequitur, aërem in quo vivimus, ad illam quam
in terræ viciniis habet denſitatem reduci ex preſſione aëris
ſuperincumbentis, illumque magis aut minus comprimi pro