MATHEMATICA, LIB. I. CAP. XV.
mode lineæ, in ſequentibus memorandæ, in iis duci poſ-
ſint.
124.
Experimentum
1.
Sit C centrum orbis minoris memorati, & in hoc deli-
neatum triangulum
A
BC, cujus latera ſunt inter ſe ut 2. 3. & 4. ; Detur linea CE lateri AB trianguli parallela, & continuetur latus AC verſus D.
Nunc dentur tria fila in C juncta, & juxta lineas CD,
CE, & CB protenſa ſuper Trochleis majori orbi junctis; Si filis CD, CE, & CF, appendantur pondera quæ ſint inter
ſe ut 4. 3. & 2. fila non moventur, & nodus in C quieſcit; ſi ex eo puncto dimoveatur nodus, non quieſcit.
In hac propoſitione duæ potentiæ quæcunque cum tertia æ-
què pollent, id eſt, valent unicam potentiam, quæ in eadem
directione cum illa tertia, ſed contrarie, agit, & illi ter-
tiæ æqualis eſt.
Quando quatuor potentiis punctum trahitur, dabitur æ-
quilibrium, ſi reductis duabus potentiis ad unicam, hæc
potentia nova, cum duabus reliquis, ſit in conditione n. 220; id eſt, ſi hiſce reliquis etiam ad unicam reductis, po-
tentia ex eo orta æqualis ſit, & contrarie agat, cum poten-
tia nova ſtatim memorata.
125.
Experimentum
2.
Punctum C trahitur quatuor filis, B verſus pondere dua-
rum unciarum, F verſus pondere ſex unciarum, E verſus
pondere quatuor unciarum & tandem D verſus pondere o-
cto unciarum, & datur æ quilibrium: formato triangulo
CFa, aut parallelogrammo CFaE, potentiæ prædictæ per
CF & CE reducuntur ad unicam agentem per Ca, cum
vi ponderis octo unciarum, & tunc tres potentiæ per CB,
CD, Ca exhibent caſum n. 220; & ideo ſi potentiæ per
CB & CD reducantur ad unicam per CA, aget in eadem
directione ſed contrarie cum potentia per Ca, & huic æ-
qualis erit.
125.1.
226.
TAB. X.
fig. 3.
Quæ hìc de quatuor potentiis dicuntur, de quinque
& pluribus dici potuiſſent; ex quinque enim ſi duæ ad u-