DE ANIMA, & DEO. tæ beneficentiæ reſpondentem amorem cum ingenti illa admi-
ratione, & veneratione conjunctum, nemo non videt.

558. Supereſt & illud innuendum, neminem ſanæ mentis
hominem dubitare poſſe, quin, qui tantam in ordinanda Na-
tura providentiam oſtendit, tantam erga nos in nobis ſeligen-
dis, in conſulendo noſtris & indigentiis, & commodis benefi-
centiam, illud etiam præſtare voluerit, ut cum adeo imbecilla
ſit, & hebes mens noſtra, & ad ipſius cognitionem per ſeſe
vix quidquam poſſit, ſe ipſe nobis per aliquam revelationem
voluerit multo uberius præbere cognoſcendum, colendum,
amandum: quo ubi devenerimus, quæ inter tam multas falſo
jactatas abſurdiſſimas revelationes unica vera ſit, perſpiciemus
utique admodum facile. Sed ea jam Philoſophiæ Naturalis
fines excedunt, cujus in hoc opere Theoriam meam expoſui,
& ex qua uberes hoſce, & ſolidos demum fructus percepi.

0315-01