IN LIB. DE COLORIBVS. nes inſitorum iis ſuccorum, aliis atque aliis
fiant temporibus.

Vbi oſtendit quæ ſint illa quæ retinent vnum co-
lorem: iam vult explicare duo, nempe quæ ſint illa
quæ ſeruant vnum colorem tam in floribus, quàm in
fructibus: & quæ alium in floribus, & alium in fructi
bus obtinent. etſi horum cauſam potius eminus no-
bis indicet, quàm explanet. Inquit ergo in malo puni
ca fructum & florem eſſe puniceos. Cauſam equi-
dem elicio ex poſtremis verbis huius contextus, vbi
inquit, papaueris florem eſſe puniceum, at fructum
alium eſſe nigrum, alium album: propterea quòd con
coctiones inſitorum ſuccorum, aliis atque aliis fiant
temporibus: ergo à contrario, quorum flores & fru-
ctus ſunt vnius coloris, ſucci eorum eodem tempore
concoquuntur. Theophraſtus primo de Cauſis, capi-
te. 16. ait, quòd ſimul exeunt flores in malo punica
cum corpulentia fructus. at que ideo inquit tardius
apparent. Quibus verbis videtur ſentire Theophra-
ſtus id quod iam diximus, quòd ſcilicet ambo conco
quantur eadem concoctione, quamuis flores celerius
& concoquantur & defluant, propter ſucci paucita-
tem. ſubdit poſtea exemplum eorum in quibus flos
colore diſsidet à fructu. Sed cum ait, puniceus præte
rea eſt mali. etenim huius flos eſt albus purpuraſcens,
fructus verò flauus: certum eſt, authorem adferre
exemplum earum arborum, quibus flores diuerſi ſint
à fructibus: verùm quî id declaret, obſcurum vide-
tur. Quidam fugiens rei difficultatem, ita transfert,
purpureus eſt mali flos, interdum candidus: pomum
tamen flauum conſpicitur: ſed quàm rectè hæc con-
textui Græco reſpondeant, iudicet vel mediocriter