IN LIB. DE COLORIBVS. {μὲν} ξ [?] η{ραί} νε{σθ}{αι} ψπ [?] χόꝗ̃ον {τὸ} ὑ{γρ}ὸν. ὅ & ν δ) ἀ {πα}ντλο ύ
ꝗ̃ον ἡλιοῦτ{αι}, {τὸ} {μὲν} {πο}ῶδες {γί}νετ{αι}, {δι}ὰ {τὸ} ξ{αν}θὸντῶ
{μέ}λανι {κε}{ράν}νυ{σθ}{αι}. {μᾶ}{λλ}ον {μὲν} ο{ὖ} τοῦ ὑ{γρ}οῦ {με}λ{αι}-
νο{μέ}νου, {τὸ} {πο}ῶδꝗ̃ {γί}νε{ται} {κα}{τα}{κο}ρὲς ἰ{οχ}υρῶς, {καὶ} {πρ}α-
& {ει}{δὲ}ς.

Secundum rationẽ autem accidit, hunc
omnibus iis quæ terra naſcuntur primum
conſiſtere colorem. nam aquæ omnes vetu
ſtæ, initiò quidem fiunt virides, temperatæ
radiis Solis; paulatim verò nigreſcentes,
rurſus mixtæ viridi, fiunt herbaceæ. nam
humidum, velut iam dictum eſt, per ſe inue
teraſcens, & exiccatum, nigricat, quemad-
modum & ciſternarum tectoria. etenim ho
rum quæcunque ſemper ſunt in aqua, ea
omnia nigreſcunt; eò quæ iuxta ea *areſcat
refrigeratus humor. Sed quæ hauſta inſola
tur, partim fit herbacea, propterea quòd
flauum cùm nigro temperatur: partim hu-
more magis nigreſcente, herbacea fit ſatu-
rata valde, & porracea.

Adfert rationem, ob quam in plantis primus co-
lor ſit herbaceus. Verùm id primùm ſcias. humidum
terreũ eſſe veluti matrem, & materiam plantarum: ac
cum fuerint enatę, eſſe earum nutrimentum: Cœlum
autem & Solem, eſſe veluti patrem, vt docet Ariſto-
teles. eapropter plurimum aſsimilantur plantæ aquis
deplutis, & conſiſtentibus, ac reſidibus. Adhæc, Sol