Comment. in I. cap. Sphæræ. ri eſsẽt. Nã hac rõne erũt in toto cęlo ſtellæ tm̃modo 480000. ꝗs ãt dixerit, nõ
fuiſſe multò plures filios Iſrael? Non ſunt ergo accipienda uerba illa ſcripturę
in hoc ſenſu, ut di camus infinitas ſtellas eſſe. Dici etiam poteſt. Scripturam lo
qui de omnibus ſtellis, quæ in cœlo ſunt, etiã de illis, quæ minores ſunt, quàm
quæ in ſex differentijs continẽtur, quæ fortaſſe innumerabiles ſunt: Deum au
tẽ tunc ita intendiſſe aciem oculorum Abrahamo, ut eas omnes in cœlo aſpi-
ceret. Quòd ſi quis omnino contendere uelit, plures eſſe ſtellas, ei per me lice
bit, quod uult, opinari; mihi certe facile perſuadeo, nõ eſſe plures in ſex dictis
differentijs cõtentas, quam 1022. propterea quòd in conſtellationibus per ſe
cõſideratis non reperio plures, quà [?] m ab Aſtronomis ſunt notatæ: excepto tem
pore hyemali, ubi aliqñ plures, præſertim iuxta polũ arcticũ, uidentur appare-
re propter cauſas paulo ante dictas, præſertim propter uiſus hallucinationem. Itaq; ex omnibus 1022. ſtellis conſtituerunt Mathematici cura & ſolertia mi-
rabili, ut dictũ eſt. 48. Imagines, conſtellationesve, quatũ nomina, & ordinem
in tabula infra poſita expoſuimus, iuxta obſeruationes fere Nicolai Coperni
ci. Mutatæ. n. iam reperiuntur omniũ ſtellarũ ſedes, ſiue longitudines, à tempo
ribus Ptolemæi, ad noſtrã uſq; ætatem, ꝑꝑ motum illum tardiſſimum, quo eas
moueri diximus ab occidente in orientẽ; adeo ut hoc tẽpore aliæ ſint ſtellarũ
longitudines, quàm quæ poſitæ ſunt in tabulis Almageſti à Ptolemæo, quam-
uis earundẽ latitudines eædẽ ſemper inuentę fuerint, ut doctiſſimorum Aſtro
nomorũ obſeruationes teſtantur. Itaq; in tabula ſubſequenti differũt quidem
longitudines a longitudinibus Ptolemæi: At latitudines nulla rõne di [?] ſcrepãt
à latitudinibus, quas Ptolemæus in Almageſto explicauit. Immo ex hac perpe
tua latitudinũ conſtãtia firmiſſime colligi ſupra aſſeruimus, ſtellas ab occiden
te in orientẽ moueri ſuper polos Zodiaci, quemadmodũ ex continua illa lon-
gitudinũ mutatione deprehenſum fuit, eas ſenſim moueri ab occaſu in ortũ. Ap
pellamus longitudinẽ cuiuſq; ſtellæ, diſtantiã eius à principio ♈, uerſus ſigna [?]
oriẽtalia, hoc eſt, uerſus ♉. ♊. ♋. ♌. & c. progrediendo. Latitudinẽ uero eiuſ-
dẽ diſtantiã ab Ecliptica ſiue in Boreã, ſiue in auſtrũ. Plura tñ de longitudini
bus, latitudinibusq́; ſtellarũ reperies in 2. cap. qñ de Zodiaco diſſeremus. Cor-
reximus autem multarũ ſtellarum longitudines, latitudinesq́ue, partim ex an
tiquo Almageſto manu ſcripto, partim etiam ex obſeruationibus Ptolemæi,
aliorumq́; Aſtronomorum. Quando enim obſeruatum eſt, tres aliquas ſtellas
v. g. in cœlo lineã quaſi rectam conſtituere, ſi id non ſeruetur in globo cęleſti,
fi ſtellæ ſecundum longitudines, latitudineſq́; in tabulis notatas deſcribantur,
argumento eſt, longitudines, latitudinesve illas ſtellarũ ueras non eſſe. Vnde
emendandæ ſunt, ita tamen, ut ſtellæ illum ſitum in conſtellationibus reti-
neant, qui ab Aſtronomis obſeruatus eſt. Id quod in noſtra cotrectione obſer-
uauimus. Cæterum ut ſtellas illas, quarum longitudines, latitudinesve corre-
ximus, ab alijs diſtingueremus, appoſuimus illis aſteriſmum hoc modo *. Rur
ſus aliquæ ſtellæ dicebantur aliquando in tabulis eſſe v. g. in manu ſiniſtra, uel
in alia parte, cum tamen ſint in dextra, uel alibi, ut picturę poſtulant. Has igi-
tur etiam emendauimus, eiſq́ue eundem aſteriſmum appoſuimus. Sed iam præ
dictam tabulam oculis ſubijciamus, cuius uſum poft ipſius ſ [?] inem exponemus. Eſt autem tabula uniuerſa in tres partes diſtributa. in quarum prima continen
tur omnes ſtellæ, quæ à Zodiaco in Boream uergunt. Secunda omnes ſtellas
complectitur, quæ in Zodiaco reperiuntur: In tertia denique omnia aſtra re-
ponuntur, quæ à Zodiaco in Auſtrum deflectunt.