LIBER. & qualiter ad iſtam referri queat, conſiderandum eſt. Po-
namus igitur id, quod etiam clarißimum eſt, inſomniũ ſen-
ſariæ partis affectionem eſſe: nã & ſomnus ad eandẽ per-
tinet: nec enim animantium alteri ſomnus, inſomniũ alte-
ri, ſed eiſdem utrunq; competit. Cùm uerò de imaginatio-
ne, & phantaſia tractatũ in libris de anima ſit, & imagi-
nandi uis eadem numero ſit cum potentia ſentiendi, quam-
uis eſſentia, rationeq́; differant, imaginatio autem ſit motio
à ſenſu actu proueniens, inſomnium uerò ſpectrum quod-
dam, & phãtaſma eſſe uideatur (nam uiſum ipſum quod in
ſomno apparet inſomnium dicimus, ſiue illud ſimpliciter,
ſiue quodam modo contingat) palàm utiq; eſt inſomnia
ſenſariæ partis eſſe, ſed quatenus imaginaria eſt.

Hîe oſtendit Ā [?] riſt, quoduis ſenſibiliũ ſomni obiectum eſſe.

255. CAP. II.

_QV_id autem ſit inſomnium, & quaratione fiat, ex ijs
maximè cognoſci potest, quæ in ſomno accidunt. Etenim ſenſilia ipſain nobis per ſingula ſenſoria ſenſionem
efficiunt: & affectio quam ea inuehunt, nõ modò in ſenſo-
rijs ineſt, cùm ſenſus agunt, ſed etiam ab opera diſceſſere: nam périnde hîc, atque in ijs quæ lationem ſubeunt, euenire
uidetur: etenim quæ lationem ſubeunt, eo quòd propulit
non amplius tangente, cietur: quod enim mouendi officio
functum eſt, quandam aëris particulam propulit: quæ cùm
mouetur, ſubinde aliam ciet: atq; hoc utiq; pacto, donec
quieſcant, moueri aër, & aqua ſolent. Conſimiliter & hoc
quoq; in alteratione fieri putandũ eſt: illud enim, quod ca-
lentis rei opera incaluit, quod ſibi uicinũ eſt, calefacit: pe-
netratq́; ſucceßio hæc ad id uſq; , quod primũ calefieri po-
teſt. Quare & ei cui ſentiendi facultas commiſſa eſt, hoc