ARIST. DESOM. ET VIGIL.
taria, & nõ morbida conſistit, deſcẽditq́; , & feruorẽ cor-
dis delapſa refrigerat, atq; moderatur. Ad refrigerationem
uerò, & difficilẽ ſuſceptionẽ euaporationis, gracilitas, & angustia uenarũ conducit, quæ circa cerebrũ ſunt, Hæcigi-
tur cauſa eſt, cur euaporatio, etiã ſi immodicè caleat, refri-
geretur. Expergiſcitur animal, quando abſoluta conco-
ctio eſt, & calor, qui ambientis frigoris opera ex amplo in
arctum coiërit, euicit, atq; ſanguinem fæculentũ à ſyncero
diſcreuit. Eſt autẽ tenuißimus, & purißimus ſanguis, qui in
capite continetur: cõtrà craßißimus, & turbidißimus, qui
partibus committitur inferioribus. Omnis autem ſanguinis
origo, cor eſt: quemadmodũ tum bîc, tum aliubi diximus. Ex tribus porrò uentriculis, qui habentur in corde, is qui in
medio eſt, utriq; extremo cõmunis existit: atq; extremi ſpe-
cus, ſanguinẽ ab utraq; uena, maiore, & aorta, recipiunt: in
medio autẽ ſinu, diſcriminatio illius fit. Sed de his, aptius
alio loco definitur, atq; determinatur. Quoniã autem ſan-
guis maximè poſt ingeſtos cibos indiſcretus fit, tum ſomnus
obrepit, & tandiu edurat, quoad ſanguis purus ad parteis
ſuperas, turbulentus ad inferas ſequeſtratus, delegatusq́; ſit: quo facto, animantes ab onere cibi abſolutæ excitantur. Dictum eſt quæ cauſa dormendi' ſit, inſiti ſcilicet caloris,
uniuerſim ad primum ſenſoriũ confugientis antiperistaſis,
quæ corpulẽti uaporis à natiuo calore ſubuecti opera pro-
uenit: tum etiam quid ſit ſomnus, nempe nexus, & uinculũ
primi ſenſorij, ut ſuo fungi munere non poßit. Id quod ne-
ceſſariò quidem fit (nam animal eſſe non poteſt, niſiea con-
tingant, quibus ipſum perficiatur) at ſalutis gratia: quo-
niam quies animal tuetur, atq; conſeruat.
252.
FINIS.
