ARIST. DE SOM. ET VIGIL.
tione quadam illis reſpondeat: habet enim in ſe motus, ef-
figiesq́; , rebus quas intelligit, perſimiles. Quo igitur diffe-
rat, cùm maiores intelligit? An quòd & minores intelligat? quæcũq; enim ambiuntur, interioraq́; ſunt, minora ſunt: & eis, quæ cõtinent, & extima ſunt, proportione quadam re-
ſpondẽt. Atq; fortaſſe qualis {pro}portio inter ſimulacra ipſa,
ſed adiuncto tempore, capi poteſt: talis & in ipſis quoque
interuallis, diſtãtijsq́; reperiatur. Nã qui lineas A B, & B E
confecit, lineas A C, & C D confeciße uidetur: quando hæ
cum illis proportionis nexu iunctæ ſunt. Sed cur potius li-
neas A C, & C D, quàm lineas A E, & F G? An ſicut re-
fertur linea A C ad A B, ita linea K H ad lineam K M? Qui ergo lineam K M tranſegit, ſimul lineam K H
tranſegerit oportet. Si uerò intellexiße uelit lineas A F,
& F G, lineas quidem A B & B E, ſimiliter intelligit: at è regione lineæ K M, lineam K L, nam hæc ad illam
ita ſeſe habet: ut lineã F A ad lineã B A ſe habere uidemus.
