ARIST. DE SEN. ET SEN.
ſicco: neutrum enim horum animantibus, aut plantis ipſis
cibus eſſe poteſt, ſed quod ex utriuſque mistura conſurgit.
Qumetiam in genere cibi, quem animalia ingerũt, quæ
è ſenſilibus tactilia ſunt, ea incrementũ faciũt, atq; decre-
mentum. Etenim id quod ingeritur, horum cauſa eſt, qua-
tenus calidum eſt, aut frigidũ: nam calor, & frigus, auctio-
nem efficiunt, atque decretionem. Alit autem, quatenus
guſtabile eſt: omnia nanque dulci aluntur, uel ſimplici, uel
commisto. Sed de hiſce in libris de generatione definien-
dum eſt: nũc tamen quãtum neceſſe ſit, ea tangamus opor-
tet. Nam calor, ut auget, ita etiam alimentum præparat: atq; quod leue eſt, attrahit: quod uerò ſalſum, amarumq́; ,
ratione ponderis relinquit. Quod itaque exterior calor
in extraneis corporibus efficit, hoc idem interior in animã-
tium, plantarumq́; natura efficere ſolet. Vnde fit ut ea dul-
ci ſapore alãtur. Cæteri tamẽ ſapores, périnde ut ſalſus, & acutus, pro condimento cibis admiſceri ſolent: at isti, ut re-
trahant: quia quod dulce eſt & innatat, nimium alit. Por-
rò quẽadmodum colores ex albo & nigro commistis pro-
ueniunt, ſic & ſapores permistione dulcis, & amari exul-
tant. Quin & ſecundum proportionem, quòd plus, mi-
nus' ue adſit, ſinguli producuntur: ſiue ſecundùm numeros
quoſdã mistionis, & motus, ſiue etiã indefinitè. Qui ue-
rò uoluptatem important demisti, hi ſoli in numeris ſunt.
Pinguis igitur ſapor, ſpecies dulcis eſt: ſalſus uerò & amarus, idem ferè ſunt: acris, austerus, acerbus, & acidus,
intermedij. Quãdoquidem ſaporũ, & colorũ ſpecies, ferè
numero pares ſunt: nam utrorumq; ſpecies, ſeptem haben-
tur: ſi quis, uti conſentaneum eſt, fuſcum colore non alium
quàm nigrum poſuerit. Reliquum enim eſt, ut flauus co-