ARIST. DE ANIMA
collocantur: ſimili nanq; modo ſeſe habet aër ad ea, quæ
ſunt in ipſo, & aqua ad ea quæ ſunt in ipſa: latet autem
nos magis in hiſce quæ in aë
[?]
re collocãtur, quàm in anima-
libus quæ ſunt in aqua, ſi bumectatum, bumectatũ tangit.
218.1.
Hîc Ā
[?]
riſto. de
tactu, déq; eius
ad alios ſenſus
comparatione
determinat.
Vtrum igitur omnium ſimili modo ſit ſenſus: an ſen-
ſuum quidam ut nnnc uidetur eodem, quidem diuerſo mo-
do obiecta ſua percipiãt, gustus quidem, & tactus tangen-
do, cæteri autem eminus? At id profectò non ita eſt, ſed du-
rum etiam, & molle per alia planè ſentimus, quemadmo-
dum & id quod ſonat, & uiſibile, ac odorabile: uerùm bæc
quidem, eminus: illa uerò, comminus ſentiuntur. Quapro-
pter latet, ſi per medium illa percipiantur: nam ſenſibilia
cuncta per medium ſentiuntur, ſed in illis idipſum latet, ut
diximus. Enimuero ſi per ſubtilem pellem, ut prius etiã eſt
dictum, poſitam circa carnẽ ſentiremus omnia tangibilia,
idipſum non animaduertẽtes, ſic nos tum utiq; ſentiremus,
ut nunc in aëre ſentimus, & aqua: nunc enim uidemur res
ipſas tangibiles tangere, & nullum medium eſſe. Intereſt
autem inter tangibile, & ea quæ ſonant, & uiſibilia: nam
bæc quidem ſentimus, medio in nos aliquid agente: at tan-
gibilia ſentimus, non à medio, ſed unà cum ipſo medio mo-
ti, uti fit quum quiſpiam per clypeum eſt percuſſus: non
enim percuſſus clypeus percußit, ſed fit ut ambo ſint ſi-
mul percußi, clypeus, atq; miles. Omnino autem ut aër,
& aqua ſeſe babent ad uiſum, & auditum, atq; olfactum,
ſic caro, ac lingua ſeſe ad huius inſtrumentum ſenſus babe-
re uidentur, atque nec ibi profectò, nec bîc perceptio ſenſus
fiet, cùm instrumentum ſenſus à re ſenſibili tangitur: ut ſi
quiſpiam ſuper extremum oculi corpus poſuerit albũ. Ex
quo etiam planè patet instrumentum ſenſus ipſius, quo res