ARIST. DE ANIMA
mam eſſe putat. _D_icit enim, _T_erram nam terra, lympha
cognoſcimus undã, Aetheraq́; æthere, ſanè ignis dignoſci-
tur igne: _S_ic & amore amor, ac tristi diſcordia lite. Eo-
dem & _P_lato modo, animam in _T_imæo ex elementis con-
ſtare cenſet: ſimili nanq; , eius quoq; ſententia, cognoſcitur
ſimile: & res ipſæ ex principijs ſunt. _S_imiliter determi-
natum eſt ab eodẽ & in hiſce, quæ de _P_hiloſophia dicun-
tur, animal quidẽ ipſum ex ipſius unius idea, forma'ue, & ex longitudine prima, & latitudine, profunditate'ue cõſta-
re: cætera uerò ſimili modo. Inſuper & alio pacto, intel-
lectũ quidẽ, eſſe unũ ipſum, ipſa uerò duo, ſcientiã: eſt enim
ipſa tantum ad unũ proceßio. Superficiei præterea nume-
rum, opinionem, ſolidi, ſenſum: nam numeri quidem formæ
ipſæ, & principia dicebantur: ſunt autẽ ex elementis. _R_es
uerò partim intellectu, partim ſcientia, partim opinione,
partim ſenſu dijudicantur, ac diſcernuntur: atq; hi numeri
formæ ſunt rerum. Cùm autem anima motiuum, & co-
gnitiuum ſit, quidam utrunq; complexi ſunt, atq; animam
numerum eſſe ſeipſum mouentem aſſeruerũt: omnes tamen
de principijs quæ, & quot ſunt, inter ſeſe diſſentire uiden-
tur, atq; maximè quidem ij, qui corporea putant eſſe, ab
hiſce dißentiũt, qui incorporea ponũt: minus autem ab ijs,
qui compoſuerunt, & ex utriſq; principia rerum aßigna-
uerunt. Diſſentiunt etiam & de multitudine eorundem,
quidam enim unum, quidam plura principia dicunt eſſe.
203.1.
Hîc Atiftotel.
antiquorũ opi
niones aliquo@
de anima re-
fert.
Atq; ut de principijs ſenſerunt, ſic de anima etiam de-
termin arunt: non enim abeſt à ratione in primorũ natur a
mouendi cauſam collocare. _Q_uapropter ignis quibuſdam
eſſe uidetur: is enim ſubtilißimarũ eſt partium, & longè
magis, quàm elementa catera, incorporeus: mouetur inſu-