ARIST. METEOROL. partim ſuffugit: quàm dura, ut æs. Item quæ impreßionem
defugiunt, tum dura ſunt, ut fictile (non enim ſuperficies
refugit) tum liquida, uelut aqua, quæ cedit, at non ſecun-
dum partẽ ſed ad rei prementis latera reſilit. Impreßiliũ
uerò, quæcunq; facile manu imprimi queunt, manentq́; im-
preſſa, ea quidem formatilia funt. At quæ difficile (lapidis
more, uel ligni) imprimũtur: aut facilè quidẽ ſed impreſ-
ſio, ceulanæ, aut ſpongiæ non remanet, hæc formatilia non
ſunt, ſed preſſatilia. Preſſatilia autẽ ſunt, quæ pulſa col-
ligere ſeſe poſſunt, intro recedente ſuperficie, nõ diſtracta,
nec aliò demigrãte parte alia, id quod in aqua facit: quippe
quæ in ſublime reſilire ſoleat. Pulſio autẽ motio eſt ab eo,
quod mouet orta, quæ ꝑ tactionẽ efficitur. Ictus uerò quæ
per delationẽ. Preſſantur autẽ, quæcunq; cognati corpo-
ris uacuos meatus obtinẽt. Atq; preſſatilia ea ſunt, quæ in
ſua coire uacua, foraminá ue poſſunt (interdũ enim forami-
na in quæ coëant, inania non ſunt) id quod in madefacta
ſpongia euenit, nam ſua foramina imbibito humore diſten-
duntur. At ea, quorum meatus corpore molliori, quàm
idipſum quod ſuapte natura in eos coire poteſt, referti fue
rint, preſſatilia quidẽ ſunt: ut ſpongia, lana, cera, caro. Im-
preſſatilia uerò, quæ pulſione in ſua coire foramina per na
turam nequeunt, quòd uelnulla habeant, uel re duriore op-
pleta gerant. Ferrũ nanq; , lapis, aqua, & liquidũ quod-
cunq; , impreſſatilia ſunt. Tractilia uerò ſunt, quorũſu-
perficies in latũ porrigi poteſt. Trahi autẽ, eſt ſuperſi-
ciem perpetuam existentem uerſus id ipſum porrigi, quod
facultatẽ mouẽdi obtinet. Sunt autẽ quædã tractilia: ut pi-
lus, lorum, neruus, maſſa triticea, uiſcũ: quædã intractilia,
ut lapis, atq; aqua. Igitur quædam tractilia, & preſſati-