LIBER II. tus illud, & citra ſtagnũ emergebat, idq́; ſemp ad hũc mo-
dum eueniebat ſimiliter. Hoc autẽ cùm ſæpenumero fiat,
neceſſe fuerit, ut procedente tẽpore tanquã flumen euadat,
quod tandẽ etiã exſiccabitur. Patetigitur cùm tẽpus nũquã
deficiat, & uniuerſum ſempiternum ſit, nec amnẽ Tanaim,
nec Nilũ ſemꝑ fuiſſe, ſed loca unde pfluunt fuiſſe olim ari-
da: nã eorũ opus, terminũ habet, tẽpus nõ habet. Id quod ſi-
militer & de cæteris quoq; fluminibus dicere cõgruet. At
uerò ſi amnes ortũ habeãt atq; occasũ, nec ſemꝑ eadẽ terræ
loca ſcateant aquis, ipſum quoq; mare ſimili modo mutari
oportet, quod cùm aßiduè alia deſerat, alia inuadat, patet
nõ ſemp uniuerſæ terræ tractus eoſdẽ, hos mare, illos cõti-
nentẽ eſſe, ſed tẽpore cũcta ꝑmutari. Igitur cur eædẽ tellu-
ris partes nec aridæ ſemper, nec itidẽ nauigabiles existant,
& quã ob cauſam iſta uſu eueniãt, ſimiliter & cur amniũ
quidam perennes ſint, quidam haud quaquam, dictum eſt.

168. ARISTO TELIS
METEOROLOGICORVM
LIBER II.

De Maris generatione opiniones tres.

169. CAP. I.

_DE_ mari autem, & quænam ſit eius natu-
ra, & quam ob cauſam tam ingens aqua-
rum copia ſalſa ſit, atque etiam de prima
eius generatione, dicendum. Igitur uete-
res, quiq́; diuina tractant, mari fonteis
tribuunt, ut tam maris, quàm terræ primordia, radicesq́; habeant. Sic enim fortaſſe quod dicitur magis tragicum
eſſe, atque ueterandum arbitrati ſunt, quaſi pars hæc haud