ARIST. DE GEN. ET CORR. patiunturq́; . Quare & agens, & patiens partim eadem
ſint, partim diuerſa, atque inter ſeſe dißimilia, neceſſe eſt.

Cùm autem agens, & patiens genere quidem eadem, ſimi
liaq́; ſint, ſpecie autem dißimilia, contraria uerò ſint eiuſmo
di tum contraria, tum quæ inter ea media ſunt, inter ſe mu-
tuò actiua, & paßiua eſſe constat. Etenim omnino gene-
ratio, atq; corruptio, in hiſce conſistunt. Quamobrem & ignem calef@cere, & frigidum frigefacere, & omnino acti-
uum id quod patitur ſibi ſimile reddere, iam rationi conſen
taneum existit: nam agens & patiens contraria ſunt, & ge
neratio in contrarium tendit. Quare neceſſe eſt, ut pa-
tiens in id mutetur quod agendi uim obtinet: hoc enim pa-
cto in contrarium erit generatio. Itaq; tametſi uerbo te-
nus eadem non dicunt, utroſq; tamen naturam ipſam attin-
gere contingit. Dicemus enim interdum ſubiectum ipſum
pati, ut hominem ſanari & calefieri, ac frigefieri, & cæte-
ra ad hunc modum, interdum uerò frigidum calefieri, & ægrum ſanari: atque utraque uera ſunt. Eodem modo, & de agente dici ſolet: nam interdum hominem, interdum ca-
lidum, calefacere dicimus. Partim enim materies ipſa pa-
titur, partim contrarium. Igitur qui ad illam reſpexerunt,
agens, & patiens quippiam idem habere oportere puta-
runt: qui ad alterum, contrà. Cæterùm haud aliam eſſe ra-
tionem de ipſo agere, ac pati, quàm de ipſo mouere, ac mo-
ueri, existimandum eſt. Etenim ipſum quoq; mouens, bifa-
riam dicitur. Nam & iam in quo motus principium ineſt
mouere uidetur: quippe cùm principium, prima cauſarum
ſit: & rurſum quod ultimum eſt, ad id quod mouetur, & generationem. Simili modo de ipſo agente eſt dicendum. Nam & medicum, & uinum, ſanare dicimus. Nihil igitur