LIBER II.
let. Magis igitur conſentaneũ eſt rationi, id quod eſt pro-
pinquius igni propinquius uerò eſt aër, quale fit et in hiſce
ſagittis, quæ feruntur. Hæ nanq; adeò igniuntur, ut ipſum
plumbum quod eſt in ipſis, liqueſcat. Atq; cùm in ipſis hoc
fiat, circundans etiã ipſas aër hoc idem patiatur neceſſe eſt.
104.1.
Hie Ā
[?]
riſtot, de
partibus cœli
integrali
[?]
b
9
de-
@erminat.
Hæ igitur ideo calefiunt, quia in aëre ferũtur, quiquidem
ob ictum, motione fit ignis: ſuperorũ autẽ corporũ unum-
quodq; fertur in ſphæra, ut ipſa quidem nõ igniantur, ſed
aër cùm ſub obeuntis corporis ſphæra ſit, ob illius motum
neceſſariò calefiat, & maximè hac in qua ſol eſt infixus. Quocirca cùm propius accedit, ac oritur, & ſuper nos
eſt, fit & calor. Hæc igitur à nobis ſint dicta deipſis, qui-
bus patet neq; ignes ipſas eſſe, nec in igne ferri.
Quòd aftra nõ moueãtur proprio motu fecundũ cœli circulum.
105.
CAP. VIII.
CVm autem & ſtellæ transferri uideantur, & totum
cœlum aut utrisq; quieſcentibus, aut utriſq; ſubeun-
tibus motum, aut altero quieſcente, altero ſubeunte motum,
hinc fieri mutationem neceſſe eſt. Ambo igitur quieſcere, ter
ra quieſcente, impoßibile eſt: nõ enim fierẽt, quæ uidentur: at ſupponatur terram quieſcere. Restat igitur ambo moue-
ri, aut alterum quieſcere, alterum motu cieri. Si igitur ambo
mouebuntur, ratione profectò uacat eaſdem ſtellarum, aut
circulorũ eſſe celeritates: unaquæq; enim æquè celeris erit,
atq; circulus in quo fertur: ſimul enim cũ circulis, in idem
redire uidetur. Accidit igitur ſimul ſtellam circulum tranſ-
iuiſſe, & circulum lationẽ ſuã egiſſe, ſuamq́; circunferentiã
tranſiuiſſe. Non eſt autem conſentaneum rationi, celerita-
tes ſtellarũ & magnitudines circulorum eandem rationem
habere: circulos enim non eſt abſurdum, ſed neceſſarium,